Alberto Zaccheroni: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Bogic (dyskusja | edycje)
kategoria
Linia 22:
! 1988–1990 ! [[A.S.D. Stuoie Baracca Lugo]]
! 1990–1993 ! [[Venezia FC]]
! 1993–1994 ! [[Bologna FC 1909|Bologna FC]]
! 1994–1995 ! [[Cosenza Calcio]]
! 1995–1998 ! [[Udinese Calcio]]
Linia 45:
 
== Kariera trenerska ==
Po stosunkowo krótkiej karierze piłkarskiej Zaccheroni już w wieku 30 lat został trenerem. Pierwszym klubem w jego karierze trenerskiej była [[Cosenza Calcio|Cosenza]], a następnie: Riccione, San Lazzaro, Baracca, [[Venezia FC|AC Venezia]], [[Bologna FC 1909|Bologna FC]]. Potem nastąpił powrót Zaccheroniego do Cosenzy.
 
W sezonie '''1997/98''' Zaccheroni po raz pierwszy objął stanowisko trenera zespołu [[Serie A]] - [[Udinese Calcio]]. Z klubem tym osiągnął jeden z najlepszych wyników w historii zespołu, zajmując 3. miejsce i uzyskując tym samym prawo udziału w [[Liga Europy UEFA|Pucharze UEFA]]. Doskonała postawa spowodowała, że Zaccheroni w roku [[1998]] dostał angaż w zespole [[A.C. Milan]]. Wraz z nim do [[Mediolan|mediolańskiego]] zespołu trafili gracze z [[Udine]] - [[Oliver Bierhoff]] i [[Thomas Helveg]]. Przybycie Zaccheroniego odmieniło Milan, który po dwóch słabszych sezonach, wywalczył w roku [[1999]] mistrzostwo Włoch. W następnym sezonie Zaccheroniemu i jego zespołowi wiodło się nieco gorzej - 3. miejsce i odpadnięcie w fazie grupowej [[Liga Mistrzów UEFA|Ligi Mistrzów]]. Sezon '''2000/01''' był już całkiem nieudany - Milan zajął dopiero 6. miejsce. W konsekwencji wiosną [[2001]] r. miejsce na ławce trenerskiej Milanu zajął [[Cesare Maldini]].
 
Po kilku miesiącach Zaccheroni został zaangażowany przez [[S.S. Lazio]] w miejsce [[Dino Zoff]]a. Rzymski klub zajął 6. miejsce w lidze, co dawało start jedynie w Pucharze UEFA. Zaccheroni nie potrafił sprawić, by gwiazdy zespołu grały tak jak od nich oczekiwano i wkrótce został zwolniony. W połowie sezonu '''2003/04''' trafił do mediolańskiego [[Inter Mediolan|Interu]]. Z klubem tym wywalczył 4. miejsce i awans do eliminacji Ligi Mistrzów, jednak dla prezesa Interu [[Massimo Moratti]]ego było to za mało.