Wersja z 02:28, 21 lis 2020 edytuj Alan ffm (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 85 347 edycji WP:SK+ToS+mSI+Bn, drobne redakcyjne, drobne techniczne ← poprzednia edycja		Wersja z 11:35, 28 lut 2021 edytuj anuluj edycję Gabriel3 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 28 730 edycji →‎Życiorys: Lit. Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna następna edycja →
Linia 6: W 1761 roku kupił manufakturę hutniczą w [[Pyskowice\|Pyskowicach]]. Ożenił się wówczas z panią Horzela, która dzierżawiła kuźnice w [[Paczyna\|Paczynie]] i [[Ligota Toszecka\|Ligocie]] koło [[Toszek\|Toszka]]. W latach siedemdziesiątych wydzierżawił w [[Kalety\|Kaletach]], za 1000 dukatów i 60 cetnarów żelaza rocznie, Kuźnicę Kuczowską<ref>{{Cytuj \|autor = Bernard Szczech \|tytuł = Kamieńcowie z Kamienia na Woźnikach \|data = 2011 \|isbn = 9788362995127 \|miejsce = Woźniki \|wydawca = Burmistrz Woźnik \|s = 21 \|url = https://books.google.pl/books?id=kHHDmznqyWoC&pg=PA21&lpg=PA21&dq=ku%C5%BAnic%C4%99+kuczowsk%C4%85&source=bl&ots=WoWXMV4gnY&sig=dL0KC2RBjbvsfYWVo-miPUfZlhs&hl=pl&sa=X&ved=0ahUKEwjPto2jjcvYAhUBiaYKHTZSA3EQ6AEIODAD#v=onepage&q=ku%C5%BAnic%C4%99%20kuczowsk%C4%85&f=false}}</ref> zbudowaną w 1365 roku na leśnych terenach [[Lubsza (województwo śląskie)\|Lubszy]] w dolinie rzeki [[Mała Panew]], jedną z najwydajniejszych śląskich kuźnic. W podlegającej pod kuczowską manufakturę [[Fryszerka\|fryszerce]] w [[Mokrus (województwo śląskie)\|Mokrusie]] prowadził badania nad wykorzystaniem węgla kamiennego do wytopu żelaza. W 1778 przeprowadził udane próby [[Koksowanie węgla\|skoksowania węgla]] oraz przebudował tradycyjną [[Dymarka\|~~dymarkię~~dymarkę]] i zastosował w niej skoksowany węgiel, co było innowacyjną technologią wytopu [[stal]]i<ref>{{Cytuj \|autor = Hermann Adolph Fechner \|tytuł = Geschichte des Schlesischen Berg- und Hüttenwesens in der Zeit Friedrich des Grossen, Friedrich Wilhelm II. und Friedrich Wilhelm III. 1741-1806.: Erster Theil: Berg- und Hüttenpolitik \|data = 1903 \|isbn = 9783883720531 \|miejsce = Berlin \|wydawca = Verlag von Wilhelm Ernst & Sohn \|s = 307 \|url = https://books.google.pl/books?id=dUvujq6W6o4C&pg=PA307&lpg=PA307&dq=Koulhaa%C3%9F&source=bl&ots=Bvv1-1Rpz5&sig=EGEF-v7SnL9z27GfOXmp_5DRLX4&hl=pl&sa=X&ved=0ahUKEwiDsKyDvcvYAhVCCpoKHdH4C_8Q6AEIKzAA#v=onepage&q=Koulhaa%C3%9F&f=false \|język = de}}</ref>. Jako pierwszy na Górnym Śląsku opanował produkcję stali metodą cementowania, uzyskując dziesięcioletnią wyłączną koncesję na produkcję stali [[Nawęglanie\|nawęglanej]]. Przy Kuźnicy Kuczowskiej uruchomił fabrykę produkującą pilniki, jakością nie ustępujące austriackim. Rozpoczął produkcję [[koks]]u na szeroką skalę. W 1781 roku sprzedał patent i koncesję na swoją technologie wrocławskim przedsiębiorcom, dzięki czemu górnośląska stal zaczęła dorównywać, uważanej wówczas za najlepszą, stali angielskiej. W 1785 roku zakupił udziały fabryki wyrobów stalowych we wsi [[Węgry (województwo opolskie)\|Węgry]]. Jego wiedzę wykorzystano też przy zakładaniu pobliskiego zakładu produkcji stali w [[Osowiec (powiat opolski)\|Osowcu Śląskim]]. Założył w pobliżu Kuźnicy Kuczowskiej kolonię hutniczą Stahlhammer przy której wybudował hutę, najprawdopodobniej projektu [[Johann Friedrich Wedding\|Johanna Friedricha Weddinga]]<ref>{{Cytuj \|autor = Łukasz Skop \|tytuł = Johann Friedrich Wedding – konstruktor najnowocześniejszych hut \|czasopismo = slaskie.naszemiasto.pl \|data = 2015-01-11 \|data dostępu = 2018-01-09 \|url = http://slaskie.naszemiasto.pl/artykul/johann-friedrich-wedding-konstruktor-najnowoczesniejszych,3019672,artgal,t,id,tm.html}}</ref>. W pobliżu powstała fabryka noży, łyżeczek, widelców i guzików.

Johann Ferdinand Koulhaas: Różnice pomiędzy wersjami