Józef Baryła: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne, drobne redakcyjne |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 47:
21 grudnia 1985 wybrany na sekretarza KC PZPR. W związku z tym faktem 4 stycznia 1986 został urlopowany z wojska i przestał być szefem GZP WP. Od tego momentu wchodził w skład ścisłych władz partyjnych. Jako sekretarz KC nadzorował pion organizacyjny KC oraz [[Ministerstwo Obrony Narodowej|MON]] i [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji|MSW]]. W latach 1985–1986 – przewodniczący Komisji Prawa i Praworządności KC PZPR. Na X Zjeździe PZPR (3 lipca 1986) wybrany na członka [[Biuro Polityczne KC PZPR|Biura Politycznego KC PZPR]]. Od lipca 1986 do marca 1989 przewodniczący Komisji ds. Wewnątrzpartyjnych oraz Działalności Partii w Organach Przedstawicielskich i Administracji Państwowej KC PZPR oraz przewodniczący Rady Redakcyjnej „Życia Partii”. Stał także na czele Zespołu [[Komitet Obrony Kraju|Komitetu Obrony Kraju]] ds. Patriotyczno-Obronnego Wychowania Społeczeństwa ze Szczególnym Uwzględnieniem Młodzieży.
Ponadto w latach 1985–1989 był [[Poseł|posłem]] na [[Sejm PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IX kadencji|IX kadencji]] z okręgu [[Bydgoszcz]], członkiem Prezydium Klubu Poselskiego PZPR oraz członkiem Sejmowej Komisji Edukacji Narodowej. Był długoletnim zastępcą przewodniczącego, a w latach 1984–1989 przewodniczącym Komitetu Redakcyjnego kwartalnika „[[Przegląd Historyczno-Wojskowy|Wojskowego Przeglądu Historycznego]]”. W latach 1985–1990 – członek Prezydium Rady Naczelnej [[Związek Bojowników o Wolność i Demokrację|ZBoWiD]]. W latach 1983–1989 członek prezydium Krajowej Rady [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]], a w latach 1983-1988 zastępca przewodniczącego Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala [[Centrum Zdrowia Matki Polki]]<ref> "[[Dziennik Łódzki]]", nr 104 (10320), 27-29 maja 1983, s. 5</ref>.
14 czerwca 1988 odwołany z funkcji sekretarza KC PZPR. W dniach 20–21 grudnia 1988, na I części X Plenum KC PZPR, gen. [[Wojciech Jaruzelski]] przeprowadził głęboką rekonstrukcję kierownictwa PZPR. Z Biura Politycznego KC odeszło sześciu z piętnastu członków: Józef Baryła oraz [[Jan Główczyk (dziennikarz)|Jan Główczyk]], [[Tadeusz Porębski]], [[Zbigniew Messner]], [[Zygmunt Murański]] i [[Zofia Stępień]] (po ich odejściu awansowali w strukturach PZPR m.in. [[Stanisław Ciosek]], [[Leszek Miller]] i [[Zygmunt Czarzasty]]), co umożliwiło podczas II części tego Plenum, która odbyła się w styczniu 1989, podjęcie decyzji o rozpoczęciu rozmów z „[[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|Solidarnością]]”, które zakończyły się likwidacją PZPR-owskiego systemu władzy w PRL.
| |||