SPZR Poprad: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzup.
ulepszenia i uzup.
Linia 35:
 
== Historia rozwoju ==
Początek rozwoju SPZR Poprad sięga 2000 roku, kiedy to [[Wojskowe Zakłady Mechaniczne]] z [[Siemianowice Śląskie|Siemianowic Śląskich]] wspólnie z [[Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia|Wojskowym Instytutem Technicznym Uzbrojenia]] (WITU) opracowały wstępne wymagania na samobieżny rakietowy zestaw przeciwlotniczy bazujący na pociskach Grom, oznaczany skrótem PP-G (Platforma Przeciwlotnicza z rakietami Grom) i jego demonstrator na podwoziu [[Land Rover Defender|Land Rover Defender 110]]. Docelowym podwoziem zestawu miał zostać transporter opancerzony [[BRDM-2]], jednak zrezygnowano z osadzenia sytemu na tym podwoziu. Projekt kontynuowano i w 2002 roku otrzymał on kryptonim Poprad, a do jego realizacji włączyły się następujące podmioty: CNPEP Radwar S.A. (obecny PIT-RADWAR S.A.), [[Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego|Wojskowa Akademia Techniczna]], [[Mesko|ZM Mesko S.A]]. i Telesystem-Mesko Sp. z o.o. W tym samym czasie podjęto także decyzję, że nowa wersja zestawu zostanie opracowana na podwoziu pojazdu [[Iveco]] 40.13 WM. Jej prototyp powstał wiosną 2003 roku, a testy zakończono w styczniu 2005 roku. Resort obrony nie był jednak nadal zadowolony z wybranego podwozia. W związku z tym, pojęto próbę wykorzystania podwozia [[AMZ Dzik|AMZ Dzik-P]] opracowanego przez firmę AMZ-Kutno. Ostatecznie w 2007 roku zdecydowano się na zastosowanie podwozia Żubr, również opracowanego przez firmę z Kutna. W wersji dla systemu Poprad otrzymało ono oznaczenie Żubr-P<ref name=":4">{{Cytuj |tytuł = Wkrótce postępowanie na zestawy rakietowe Poprad |data dostępu = 2021-01-02 |opublikowany = DziennikZbrojny.pl |url = http://dziennikzbrojny.pl/aktualnosci/news,1,9125,aktualnosci-z-polski,wkrotce-postepowanie-na-zestawy-rakietowe-poprad |język = pl}}</ref><ref name=":5">{{Cytuj |tytuł = Wojsko kupuje Poprady |data dostępu = 2021-01-02 |opublikowany = www.polska-zbrojna.pl |url = http://www.polska-zbrojna.pl/home/articleshow/17996?t=Wojsko-kupuje-Poprady}}</ref>. Należy dodać, że jeszcze w 2005 roku wyrzutnie Poprad w wersji eksportowej zaoferowano na podwoziu 6×6 [[Huzar (samochód)|Huzar]] (wydłużony Land Rover Defender)<ref name=kobra/>.
 
Prototyp systemu na tymdocelowym podwoziu Żubr został zaprezentowany podczas [[Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego|Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego]] w 2008 roku. W kolejnych latach prowadzono testy i modyfikacje zestawu. Dopiero w listopadzie 2010 roku doszło do podpisania przez MON zamówienia na realizację prac wdrożeniowych, których przedmiotem była dostawa dwóch egzemplarzy SPZR Poprad partii próbnej. Początkowo planowano, że jej zakończenie nastąpi w terminie do 30 listopada 2011 roku, jednak prowadzone do 2013 roku badania zdawczo-odbiorcze zakończyły się wykazaniem uwag i zaleceń w zakresie przekonstruowania podwozia bazowego. Dopiero ponowne badania, przeprowadzone od 15 września do 21 listopada 2014 roku zakończyły się wynikiem pozytywnym<ref name=":4" />.
 
W 2020 roku odbyły się pierwsze strzelania pociskami [[PPZR Piorun|Piorun]] z zestawów Poprad<ref>{{Cytuj |tytuł = Pierwsze strzelanie Piorunami z Popradów |data dostępu = 2020-12-07 |opublikowany = www.milmag.pl |url = https://www.milmag.pl/news/view?news_id=4886 |język = pl}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = 8. Koszaliński Pułk Przeciwlotniczy - „PIORUNY” na niebie. |data dostępu = 2021-01-02 |opublikowany = 8pplot.wp.mil.pl |url = https://8pplot.wp.mil.pl/pl/articlesaktualnosci-8pplot-6/pioruny-na-niebie/}}</ref>.
Linia 77:
 
=== Indonezja ===
SystemJeszcze przed przyjęciem zestawu na uzbrojenie w składziePolsce, czterech4 wyrzutnilipca 2005 roku Indonezja zawarła umowę na zakup systemu rakietowo-artyleryjskiego, oferowanego przez Bumar na eksport pod nazwą Kobra, w skład którego wchodziły cztery wyrzutnie Poprad, dwóchdwa wozówwozy dowodzenia WD-200195 z głowicami optronicznymi, orazsamobieżny samobieżnego radaruradar MMSR zakupiłai do12 2005holowanych zestawów artyleryjsko-rakietowych [[23 mm armata przeciwlotnicza ZU-23-2|ZUR-23-2KG-I]]<ref name=kobra/>. Wszystkie pojazdy oparto na podwoziach 6×6 [[Huzar (samochód)|Huzar]] (wydłużonych podwoziach Land Rover Defender)<ref name=kobra/>. System dostarczono w 2007 roku i otrzymał w Indonezji oznaczenie Aster<ref name=kobra/>. W 2006 roku Indonezja podzamówiła nazwądrugi Kobrasystem, z terminem dostawy w 2008 roku<ref name=kobra>{{cytuj pismo | nazwisko =ZawadzkiKiński| imię =WojciechAndrzej |tytuł =PolskaKobra specjalizacja.wychodzi Zautomatyzowane systemy obronyz przeciwlotniczecienia| czasopismo =[[Nowa Technika Wojskowa]] | oznaczenie =91/20052008 | strony =4216-4317 | rok=20052008| miesiąc=wrzesieństyczeń|wydawca =Magnum-X| miejsce =Warszawa}}</ref>. Wszystkie elementy systemu w wersji eksportowej oparto na podwoziach 6×6 [[Huzar (samochód)|Huzar]] (wydłużonych podwoziach Land Rover Defender)<ref name=kobra/>.
 
== Zobacz też ==
Linia 90:
* {{cytuj pismo| czasopismo = Problemy Techniki Uzbrojenia| wydanie = Zeszyt 94| rok = 2005|tytuł = Samobieżny zestaw przeciwlotniczy Poprad|autor = Zenon Obrycki, dr inż. Waldemar Świderski| url = http://www.witu.mil.pl/www/biuletyn/zeszyty/20050094p/145.pdf
}}
* {{cytuj pismo | nazwisko =Kiński| imię =Andrzej |tytuł =Kobra wychodzi z cienia| czasopismo =[[Nowa Technika Wojskowa]] | oznaczenie =1/2008 | strony =16-17 | rok=2008| miesiąc=styczeń|wydawca =Magnum-X| miejsce =Warszawa}}
 
{{Broń przeciwlotnicza WP po 2WŚ}}