Wikipedysta:Romuald Wróblewski/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
tymcz
m
Linia 1:
[[Plik:Jean-Emmanuel Gilibert 1741-1814.jpg|mały|upright|Jean Emmanuel Gilibert]]
 
{{Naukowiec infobox
Linia 23:
|www =
}}
'''Jean-Emmanuel Gilibert''' ({{w języku|pl|Jan Emanuel Gilibert}}; ur. 21 czerwca 1741 w [[Lyon]]ie, zm. 2 września 1814 tamże) – francuski lekarz i botanik, w latach 1775–1783 przebywał w Polsce; twórca wileńskiej szkoły botanicznej, założyciel ogrodów botanicznych w Grodnie i Wilnie.
 
Działalność w Polsce
 
Gilibert przybył do Warszawy w 1775 na zaproszenie króla [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]], z którym wkrótce się zaprzyjaźnił. Król sprowadził Giliberta do Polski z zamiarem powierzenia mu organizacji [[Królewska Szkoła Lekarska|Królewskiej Szkoły Lekarskiej]] w Grodnie; do zadania tego Gilibert przystąpił już jesienią 1775. Jednocześnie wiosną roku 1776 przystąpił do zbierania roślin z okolic Grodna do [[zielnik]]a, a w 1777 przyzałożył szkolena lekarskiej[[Horodnica założył(Grodno)|Horodnicy]] Królewski Ogród Botaniczny, pierwszy polski [[ogród botaniczny]].
 
Polityczny upadek [[Antoni Tyzenhauz|Antoniego Tyzenhauza]] w 1780 spowodował zamknięcie Królewskiej Szkoły Lekarskiej w Grodnie i przeniesienie jej w 1781 do Wilna, gdzie w oparciu o jej dorobek utworzono Wydział Lekarski Akademii Wileńskiej.
 
Ogród botaniczny działał do 1842, przy szkole lekarskiej
 
w Grodnie wydał monografię ''Flora Lithuanica inchoata'' (1781–1782).