Inge I Garbaty: Różnice pomiędzy wersjami

 

Urodzony w [[1135]] roku, syn [[Władcy Norwegii|króla Norwegii]] [[Harald IV Gille|Haralda IV Gille]] (zg. [[1136]]) i Ingrid ks. szwedzkiej (zm. po [[1161]]), córki Rangvalda, syna [[Władcy Szwecji|króla Szwecji]] [[Inge I Starszy|Inge I Starszego]] z rodu Stenkila (zmarł po [[1112]]). Imię otrzymał po dziadku swej matki. Był jedynym prawowitym synem króla Norwegii Haralda IV, a przyrodnim bratem [[Sigurd II Gęba|Sigurda II Gęby]] i [[Eystein II|Eysteina II]]. W 1136 r. został władcą krainy Viken (południowo-wschodnia cześć kraju wokół Oslofjord), a po śmierci swego ojca zamordowanego przez uzurpatora [[Sigurd Slembe|Sigurda III Złego Diakona]], został obwołany królem Norwegii. Faktyczną władzę podczas małoletniości króla sprawował [[regent]] Ogmund Dreng, który walczył z pretendentami do korony: Sigurdem III i jego sojusznikiem [[Magnus IV Ślepy|Magnusem IV Ślepym]]. Po trwających trzy lata walkach Sigurd III i Magnus IV zostali pokonani w bitwie pod Holmengra ([[1139]]), gdzie Magnus IV zginął, a Sigurd III został wzięty do niewoli i wkrótce zamordowany.