Blue (film): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Grzegorz Wysocki (dyskusja | edycje)
+szablon
Masur (dyskusja | edycje)
m →‎Opis: drobne redakcyjne
Linia 33:
 
==Opis==
Film jest ostatnią realizacją zmarłego na [[zespół nabytego niedoboru odporności|AIDS]] w [[1994]] roku Dereka Jarmana – brytyjskiego reżysera, scenarzysty, pisarza i poety. Jest uznawany za jeden z najbardziej kontrowersyjnych filmów{{brak}}. To obraz, który w całości składa się z błękitnego ekranu, muzyki oraz głosów docierających zzza offuplanu: dociekających znaczenia koloru, odkrywających najróżniejsze skojarzenia, ujawniających skrywane tajemnice, opisujących kolejne stadia choroby. Jest rodzajem intymnego dziennika [[człowiek]]a, który [[ślepota|ślepnie]] i zdaje sobie sprawę, że wkrótce [[śmierć|umrze]]. Ostatnim kolorem, który widział reżyser, Derek Jarman był właśnie [[niebieski]] – stąd tytuł filmu{{brak}}.
 
:''Błękit jest uniwersalną miłością, w jakiej kąpie się człowiek. Raj na ziemi. Moja siatkówka jest odległą planetą. Błękit przekracza ponurą geografię ludzkich ograniczeń. Muszę się pogodzić z niewidzeniem. Krew rozsądku jest błękitna. Poświęcam się, by znaleźć jej najlepszy wyraz.''<ref name="Roszak">[http://www.polskieradio.pl/kultura/kultura.asp?id=1435 Joanna Roszak ''"Blue", Derek Jarman'']</ref>
 
Mimo prostoty i chłodu środków wyrazu, uchodzi za jeden z najbardziej radykalnych, wstrząsających obrazów w historii filmu{{brak}}. Jest pewnego rodzaju [[requiem]] nie tylko dla Jarmana, ale wszystkich jego przyjaciół, którzy umarli na AIDS{{brak}}.
 
:''Pandemonium obrazu: błękit. Archeologia dźwięku. Błękit obserwował, jak zdanie materializuje się. Dla mojego wzroku nadszedł zmierzch. W powietrzu czuć śmierć. Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu. Z głębi swego serca módl się o wyzwolenie od obrazu. Obraz jest więzieniem duszy. Minąłem niebo. Nigdy dość... Łakome usta, błękitne oczy. Błękitne nieba.''<ref name="Roszak" />