Kamakura (okres): Różnice pomiędzy wersjami

'''Kamakura''' ([[Język japoński|jap.]] 鎌倉時代 - ''Kamakura-jidai'') - okres w historii [[Japonia|Japonii]] trwający w latach [[1192]]-[[1333]]. Ten okres rozpoczyna czasy „średniowiecza” japońskiego – prawie 700 lat, kiedy [[Cesarze Japonii|cesarz]], dwór i centralne rządy zostały sprowadzone na margines do roli czysto ceremonialnej i symbolicznej. Władzę cywilną, militarną i sądowniczą kontrolowała klasa [[bushi]], spośród której najpotężniejszy był de facto władcą [[Japonia|Japonii]]. Nadeszły czasy [[feudalizm|feudalne]]. Lordowie potrzebowali lojalnych [[wasal|wasali]], którzy opiekowali się nadanymi im ziemiami, tworząc tam lokalne rządy wojskowe.

 

 

Po konfiskacie majątków [[Ród Taira|rodu Taira]], dwór cesarski powołał zarządców dla majątków i naczelników dla prowincji. Jako [[szogun]] [[Minamoto Yoritomo|Yoritomo]] był również zarządcą i głównym naczelnikiem. Bakufu nie było narodowym reżimem wojskowym, i pomimo że dotyczyło znacznych obszarów [[Japonia|Japonii]], napotykało na silny opór ze strony zarządców. Reżim kontynuował wojnę z rodem [[Fujiwara]] na północy kraju, ale nigdy nie udało mu zdobyć pełnej kontroli wojskowej nad wschodnimi i północnymi terytoriami. Stary dwór w dalszym ciągu rezydował w [[Kioto]] i utrzymywał władzę na poddanych terenach.