Stanisław Korab-Brzozowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
drobne techniczne + uzupełnienie |
||
Linia 1:
'''Stanisław Korab-Brzozowski''' (ur. [[1876]], zm. [[1901]] w [[Warszawa|Warszawie]]) - [[Polska|polski]] [[liryka|poeta]], [[tłumacz]], reprezentant [[Młoda Polska (epoka literacka)|Młodej Polski]]. Zaliczany do grona najwybitniejszych polskich twórców [[dekadentyzm]]u.
Stanisław Korab-Brzozowski był synem poety romantycznego [[Karol Brzozowski|Karola Brzozowskiego]] i bratem [[Wincenty Korab-Brzozowski|Wincentego Koraba-Brzozowskiego]], również poety. Nie kultywaował jednak rodzinnej tradycji wędrownego poety-pieśniarza, preferując raczej życie "lwa salonowego".
Jego twórczość poetycka skupiała się w rejonie [[symbolizm|symbolizmu]]. Cechowała się oszczędnością i precyzją w stosowaniu środków poetyckich przy jednoczesnym nacisku na ton emocjonalny. Brzozowski często tworzył tzw. ''pejzaże mentalne'' (pasage mental), posługiwał się efektami synestezji i
Związany był z czasopismem ''[[Chimera (czasopismo)|Chimera]]''.
Tłumaczył utwory [[Charles Baudelaire|Charlesa Baudelaire'a]] oraz [[Paul Verlaine|Paula Verlaine'a]]. W [[1901]] roku Stanisław Korab-Brzozowski popełnił spektakularne [[samobójstwo]], prawdopodobnie z powodu zawodu miłosnego. ''Sprzedał na krótko przed śmiercią skromne swoje ruchomości i przygotował kolację, na którą zaprosił grono przyjaciół. Nad ranem opuścił gospodarz swych gości i zniknąwszy już nie powrócił. Gdy po dłuższym czasie poczęto go szukać, znaleziono go martwego na podłodze. Zażył truciznę'' - wspomina [[Tadeusz Żeleński]]. Choć tło samobójstwa nie jest do końca jasne, Żeleński przywołuje tu postać [[Dagny Przybyszewska|Dagny Przybyszewskiej]].
Korab-Brzozowski zostawił po sobie niewielką garstkę wierszy zebraną w tomie ''Nim serce ucichło'' (1910).
[[Kategoria:Polscy poeci|Korab-Brzozowski, Stanisław]]
| |||