Bitwa nad jeziorem Narocz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m gram. (http://so.pwn.pl/lista.php?begin=Poniewież)
m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Stv.bot. Autor wycofanej edycji to Wiktoryn.
Linia 4:
Ofensywę przeciw Austriakom rozpoczęły armie rosyjskiego Frontu Południowo-Zachodniego [[27 grudnia]] 1915 r. Przeciwnik nie dał się zaskoczyć i bronił się bardzo skutecznie. Bitwa noworoczna, jak nazwano tę operację, zakończyła się ostatecznie [[19 stycznia]] 1916 r. niepowodzeniem Rosjan. Mimo ogromnego wysiłku nie udało się im przełamać nieprzyjacielskich pozycji (straty Rosjan – 70000 ludzi, Austriaków – 30000).
 
Wkrótce jednak zaszła radykalna zmiana w sytuacji strategicznej. Niemcy zaatakowali francuskie pozycje pod [[Bitwa pod Verdun|Verdun]]. [[Francja|Francuzi]] zaapelowali do sojuszników o przeprowadzenie natarć odciążających. Rosjanie odpowiedzieli na apel w końcu lutego 1916 r., podejmując decyzję o rozpoczęciu operacji przeciw Niemcom na północnym odcinku frontu. Jej celem miało być przyciągnięcie uwagi Niemców, związanie ich sił, aby uniemożliwić ich przerzucenie na zachód, wreszcie w razie powodzenia zniszczenie armii niemieckich na północ od [[Wilno|Wilna]]. Armie znajdujące się na styku Frontów Północnego i Zachodniego miały nacierać na odcinku [[Dźwińsk]]-jez. Narocz-jez. Wiszniewskie. Wsparcie miały zapewnić natarcia z Jakobstadt ([[Jēkabpils]]) na [[Poniewież]]a i od [[Smorgonie|Smorgoni]] na Wilno. Główny wysiłek miała przyjąć na siebie wzmocniona 2. Armia gen. Smirnowa z Frontu Zachodniego, nie otrzymała jednak wystarczającego wsparcia artyleryjskiego, ponadto szwankował system dowodzenia. Przeciwnikiem była 10. Armia niemiecka gen. von Eichhorna.
 
Rosjanie z 2. i 1. Armii ruszyli do ataku [[18 marca]] po dwudniowym, ale mało skutecznym przygotowaniu artyleryjskim, trzy dni później wsparła ich 5. Armia. Natarcie przeprowadzono w trudnych warunkach ze względu na rozpoczynające się roztopy, zabrakło też współpracy i koordynacji działań pomiędzy poszczególnymi korpusami. Rosjanie atakowali przez pierwsze dni z wielkim poświęceniem, ale Niemcy bronili się skutecznie, choć sytuację określali tutaj jako bardzo trudną. Rosjanie tylko na głównym odcinku natarcia osiągnęli lokalne, nieznaczne zyski terenowe, nie przełamali jednak obrony niemieckiej. Wobec roztopów i wysokich strat (ok. 78000 ludzi, podczas gdy Niemcy 30000-40000) zatrzymano ofensywę [[30 marca]].