Lina cumownicza: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Brosen (dyskusja | edycje)
m + kat
Amber (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Cuma''' - na [[jednostka pływająca|jednostce pływającej]] stojącej przy [[nabrzeże|nabrzeżu]], [[keja|kei]] itp. [[burta (statek wodny)|burtą]] do brzegu, jest to [[lina cumownicza]] odciągająca [[dziób (statek wodny)|dziób]] statku do przodu pod kątem w stronę brzegu, lub [[rufa (statek wodny)|rufę]] w analogiczny sposób do tyłu.
'''Lina cumownicza''' - gruba [[lina]] z włókien roślinnych (niegdyś) lub z tworzywa sztucznego (dziś), albo też stalowa, służąca do [[cumowanie|cumowania]], czyli mocowania jednostki pływającej do brzegu, lub do innej jednostki, oraz do holowania i tym podobnych czynności (np. obracanie jednostki na [[dalba|dalbie]]).
 
Jeżeli ta sama lina cumownicza zostanie użyta w odwrotny sposób, tzn. dziób będzie dociągać do brzegu w stronę rufy, lub z rufy w stronę dziobu, to wtedy nazywa się ją [[szpring]]iem.
Mocuje się ją na lądzie ([[nabrzeże]], pomost) do [[poler]]a lub pierścienia cumowniczego, a na jednostce do polera lub (na mniejszych jednostkach) do [[knaga|knagi]]. Liny podawane na brzeg mogą mieć koniec wolny, lub zakończony dużym uchem.
 
Ponadto, gdy jednostka pływająca jest zacumowana nie burtą, lecz dziobem lub rufą, to cumą nazywa się zarówno linę biegnącą w stronę brzegu, jak i tę drugą, biegnącą w stronę wody, np. do boi cumowniczej.
W przypadku cumowania rozróżnia się dwa rodzaje tych samych lin cumowniczych ze względu na ich użycie:
*[[cuma|cumy]] ciągną się od [[dziób (statek wodny)|dziobu]] jednostki w przód pod kątem w kierunku nabrzeża, a z [[rufa (statek wodny)|rufy]] w tył,
*[[szpring]]i działają odwrotnie - od strony rufy na brzeg pod kątem do przodu, a od strony dziobu do tyłu.
 
Potocznie obakażde rodzajeużycie linliny cumowniczychcumowniczej nazywa się cumamicumą, i to nie tylko przy cumowaniu, ale także holowaniu, itp.
 
W przypadku grubych lin z włókien roślinnych, ich rdzeń może mieć tzw. ''duszę'', czyli włókna nasączone smołą, tłuszczem mineralnym lub innym środkiem zapobiegającym gniciu.
 
Na liny cumownicze nakłada się niekiedy specjalne tarcze, w kształcie pierścieni obejmujących pełny obwód liny, w celu uniemożliwienia przedostania się pomiędzy brzegiem i jednostką zwierząt, np. szczurów. Dosyć niefortunnym, aczkolwiek stosowanym terminem jest tutaj ''szczurołap''.
 
Zobacz też: [[podstawowe zagadnienia z zakresu żeglarstwa]].