Maciej Hłasko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Maglocunus (dyskusja | edycje) drobne merytoryczne |
Maglocunus (dyskusja | edycje) drobne merytoryczne |
||
Linia 9:
W efekcie przeniósł się do Wilna, gdzie studia ukończył. Gdy wrócił do Warszawy, zaczął pracować jako radca ministerialny w Komisji do spraw Walki z Pożarami przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.
[[26 stycznia]] [[1933]] roku w warszawskim [[Kościół św. Karola Boromeusza w Warszawie (Wola)|kościele św. Karola Boromeusza]] poślubił Marię Łucję Rosiak (ur. [[1908]]), córkę Józefa i Józefy ze Szczepaniaków. Maria studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, jednak studia przerwała i pracowała jako sekretarka dyrekcji w Polskim Banku Przemysłowym.
W [[1936]] roku wydał książeczkę ''Gore! (Jak bronić się przed pożarem)'', a w [[1937]] roku napisaną wspólnie z M. Lewickim pracę ''Obrona przeciwpożarowa i obrona przeciwlotniczo-pożarowa''. ▼
Po ślubie Maria i Maciej Hłaskowie zamieszkali w [[Złotokłos]]ie pod Warszawą. [[14 stycznia]] [[1935]] roku urodził się ich jedyny syn - [[Marek Hłasko|Marek]]. Krótko potem przenieśli się do Warszawy, gdzie zamieszkali przy ulicy Śniadeckich.
▲W [[1936]] roku Maciej wydał książeczkę ''Gore! (Jak bronić się przed pożarem)'', a w [[1937]] roku napisaną wspólnie z M. Lewickim pracę ''Obrona przeciwpożarowa i obrona przeciwlotniczo-pożarowa''.
Jego pierwszą żoną była Maria Łucja z domu Rosiak, którą poślubił [[26 stycznia]] [[1933]] roku. Z pierwszego małżeństwa miał syna [[Marek Hłasko|Marka Hłaskę]]. W [[1938]] poślubił [[Beata Hłasko|Beatę Andrychiewicz]]. W celu zawarcia drugiego związku małżeńskiego przeszedł z katolicyzmu na ewangelicyzm. Małżeństwo Beaty i Macieja Hłasków było bezdzietne.▼
▲
Hłasko chorował na gruźlicę nerek; ona też była powodem jego śmierci. Zmarł [[13 września]] [[1939]] roku w Warszawie. Został pochowany w [[Łowicz]]u.
== Bibliografia ==
| |||