Karol Krzysztof Podiebradowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
drobne merytoryczne |
||
Linia 3:
Karol Krzysztof był jedynym dzieckiem księcia [[Jan Podiebradowicz|Jana ziębicko-oleśnickiego]] i jego pierwszej żony [[Krystyna Szydłowiecka|Krystyny Szydłowieckiej]]. W [[1558]] r. wybrał się w podróż po Europie. Później przebywał na dworze cesarza [[Ferdynand I Habsburg|Ferdynanda I]], gdzie był także w momencie jego śmierci [[25 lipca]] [[1564]] r. [[5 sierpnia]] [[1565]] r., podczas pogrzebu cesarza, niósł wraz z innymi książętami jego trumnę do katedry św. Stefana. Wcześniej, [[28 lutego]] [[1565]] r. odziedziczył po ojcu księstwo ziębickie i oleśnicką część księstwa oleśnickiego, materialne zobowiązania wobec macochy i znaczne długi. W odróżnieniu od ojca był bardzo poważny i starał się spłacić długi. [[14 kwietnia]] [[1565]] r. witano go w [[Ząbkowice Śląskie|Ząbkowicach]] jako nowego pana, a już w wielkim tygodniu zastawił księstwo ziębickie wraz z Ząbkowicami czterem braciom von Canitz. Była to krótkotrwała transakcja i już w [[1566]] r. zastawił Ząbkowice na trzy lata Kacprowi Senitzowi. Podczas zjazdu Rzeszy w [[Augsburg]]u w 1566 r. prowadzono rozmowy z księciem zachodniopomorskim [[Jan Fryderyk|Janem Fryderykiem]] w sprawie małżeństwa jego siostry Amelii z Karolem, księciem ziębickim. Kandydatem był najprawdopodobniej Karol Krzysztof lub, co mniej możliwe, książę oleśnicki [[Karol II Podiebradowicz]], syn [[Henryk II Podiebradowicz|Henryka II]]. Amelia była córką [[Filip I (książę wołogoski)|Filipa I]]. Małżeństwo nie doszło do skutku. Amelia nigdy nie wyszła za mąż i zamieszkała w klasztorze.
Karol Krzysztof zaspokoił częściowo żądania macochy, a [[13 listopada]] [[1568]] r. sprzedał bratankom swoją część księstwa oleśnickiego. Z początkiem [[1569]] r. zaczął pertraktacje o sprzedaży całego księstwa ziębickiego. Nie udały się rozmowy z braćmi von Canitz. W końcu księstwo miał nabyć za 180 000 guldenów Mateusz von Logau na Altendorf, skarbnik Królestwa Czeskiego. Stany uznały sumę za zbyt niską i w końcu księstwo kupił dla korony czeskiej cesarz [[Maksymilian II Habsburg|Maksymilian II]] za 38 000 talarów (890 000 guldenów). Aby zebrać tę sumę cesarz sprzedał część dóbr kameralnych, m.in. [[Stolec (województwo dolnośląskie)|Stolec]] Zygmuntowi von Burghaus za 12 500 talarów i [[Opolnica|Opolnicę]] z karczmą oraz [[Wilcza (województwo dolnośląskie)|Wilczą]] i Seifriedsberg Adamowi von Domanz za 24 500 talarów. [[29 września]]
[[Kategoria:Podiebradowie]]
| |||