25 mm armata przeciwlotnicza wz. 1940 (72-K): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
interwiki, grafika |
m infobox |
||
Linia 1:
{{Działo holowane infobox 1
| nazwa = 25 mm armata przeciwlotnicza wz. 1940 (72-K)
| grafika = 72-K.jpg
| podpis =
| kraj = [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]
| producent = Fabryka Nr 8
| rodzaj = [[armata przeciwlotnicza]]
| prototypy = [[1939]]
| produkcja_seryjna = [[1940]] - ??
| wyprodukowano =
| kaliber =
| długość_lufy =
| donośność = 2000 m (pionowa)<br>6000 m (pozioma)<br>2400 m (skuteczna)
| strzał =
| Vo = 900 m/s (pocisk przeciwpancerno-smugowy BP-132 o masie 0,286 kg)<br>900<ref name="jowitek"/> m/s, 910<ref name="artyleria lądowa"/>m/s (pocisk odłamkowo-burząco-smugowy OZR-132 o masie 0,288 kg)
| długość =
| szerokość =
| wysokość =
| masa = 1170 kg (bojowa)<br> 1230 kg (marszowa)<br>125 kg (lufy)
| kąt = -10° do +85° (w ionie)<br>360° (w poziomie)
| wysokość_linii_ognia =
| długość_odrzutu =
| jednostka =
| szybkostrzelność = 240 strz/min (teoretyczna)<br>70 strz/min (praktyczna)
| czas_boj = 40-45 s
}}
'''25 mm armata przeciwlotnicza wz. 1940 (72-K)''' ([[język rosyjski|ros]] ''25-мм автоматическая зенитная пушка образца 1940 года (72-К)'') - sowieckie [[działo holowane|holowane]] [[działo przeciwlotnicze]] wprowadzone do uzbrojenia w [[1939]] roku.
Linia 10 ⟶ 40:
===Amunicja===
W broni używana była amunicja oznaczona 25 x 218 mm SR opracowana na podstawie szwedzkiej 25 mm amunicji Boforsa opracowanej w 1933 roku, ale mimo podobnej konstrukcji nie są one wzajemnie zamienne. W latach 1939-40 w NII-24 opracowano nabój odłamkowy a w latach 1941-1942 powstał nabój przeciwpancerny i odłamkowo-zapalający ze smugaczem i 10 sekundowym samolikwidatorem. Do strzelania wykorzystywana jest amunicja z pociskami odłamkowo-burzącymi (nabój UOZR-132 z pociskiem OZR-132) i przeciwpancernymi (nabój UBR-132 z pociskiem BP-132), oba ze smugaczami. Pociski odłamkowo-burzące wyposażone w wielofunkcyjne zapalniki K-20 używane były do zwalczania celów powietrznych. W przypadku nie trafienia w cel w ciągu 5 sekund zapalnik inicjował samolikwidację pocisku. Pociski przeciwpancerne służyły do zwalczania pojazdów opancerzonych, do lekkich czołgów włącznie. Zasilanie może odbywać się z 6 nabojowych [[łódka nabojowa|łódek]], chociaż niektóre źródła informują również o 7 nabojowych łódkach. Naboje przechowywane są w tekturowych rurkach umieszczonych w drewnianych skrzynkach zawierających 50 z nich. Skrzynia taka waży 44 kg i ma wymiary 480 x 345 x 265 mm. Amunicja była produkowana w ZSRR i Jugosławii. Morska odmiana amunicji o oznaczeniu 25 x 218 produkowana była również w Polsce.
▲*Obsługa: 6<ref name="jowitek">{{cytuj stronę| url = http://www.rzeszow.mm.pl/~jowitek/100_44.html| tytuł =http://www.rzeszow.mm.pl/~jowitek/100_44.html |data dostępu = 17 maj 2007| autor = Witold "Jowitek" Mikiciuk| język = pl}}</ref> osób, 5<ref name="artyleria lądowa">{{cytuj książkę|nazwisko=Pataj|imię=Stefan|tytuł=Artyleria lądowa 1872-1970|rok=1975 |wydawca= Wydawnictwo MON|miejsce=Warszawa}}</ref> osób
▲**po drogach: do 60<ref name="jowitek"/> km/h, do 50<ref name="artyleria lądowa"/> km/h
===Bibliografia===
*{{cytuj książkę|nazwisko=Pataj|imię=Stefan|tytuł=Artyleria lądowa 1872-1970|rok=1975 |wydawca= Wydawnictwo MON|miejsce=Warszawa}}
*{{cytuj książkę|nazwisko=Иванов|imię=А.|tytuł=Артиллерия СССР в перод второй мировой войны|rok=2003 |wydawca=Издательский Дом «Нева»|miejsce=Санкт-Петербург}}
*{{cytuj stronę| url = http://www.rzeszow.mm.pl/~jowitek/100_44.html| tytuł =http://www.rzeszow.mm.pl/~jowitek/100_44.html |data dostępu = 17 maj 2007| autor = Witold "Jowitek" Mikiciuk| język = pl}}
| |||