Wincenty Tomaszewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, kat. |
znaczne uzupełnienie treści hasła; dodanie bibliografii |
||
Linia 1:
'''Wincenty Tomaszewicz''' (ur. [[5 IV 1876]]
Studia medyczne na Uniwersytecie Moskiewskim (??) w latach 19... - 19... . Po tzw. rewolucji październikowej 1917 r. w Rosji wyjechał do nowo powstałej Rzeczpospolitej Polskiej.
W latach międzywojennych organizował lecznictwo społeczne (Kasy Chorych), pracował przy stole operacyjnym w klinikach i szpitalach, uprawiał działalność pedagogiczną, usiłował zorganizować szkołę wyższą w [[Łódź|Łodzi]].▼
▲
Aresztowany 9 XI 1939 r. wraz z pięćdziesięcioma innymi znanymi mieszkańcami Łodzi jako zakładnik, w ramach łódzkiej akcji AB przeprowadzonej przez miejscowe gestapo. Umieszczeni zostali w tymczasowym obozie w fabryce Michała Glazera na Radogoszczu, przy ul. Krakowskiej 55 (dziś Liściasta 17). Z bliżej nieznanej przyczyny odłączony od tej grupy, z której wszyscy pozostali zostali rozstrzelani 12 XI 1939 r. w lasach lućmierskich. Podczas pobytu w obozie pełnił funkcję lekarza obozowego. Wraz z innymi więźniami przeniesiony w styczniu 1940 r. do nowego miejsca pomieszczenia obozu, do fabryki Samuela Abbego, u zbiegu ulic Zgierskiej i gen. J. Sowińskiego i stąd zwolniony 16 I 1940 roku.
Po zwolnieniu, w obawie przed dalszymi represjami, wyjechał wraz z rodziną do Generalnej Guberni, do Warszawy, gdzie pracował pod fałszywym nazwiskiem jako robotnik w sklepie z artykułami żelaznymi.
Podczas powstania warszawskiego pracował jako chirurg. Po upadku powstania przeszedł przez obóz przesiedleńczy w Pruszkowie, z którego został zwolniony ze względu na podeszły wiek.
Po II Wojnie Światowej był jednym z założycieli [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytetu Łódzkiego]] i dziekanem wydziału lekarskiego na tym uniwersytecie
Działacz [[Stronnictwo Demokratyczne|Stronnictwa Demokratycznego]]. Radny w ostatnim przedwojennym zarządzie miasta Łodzi, a po wojnie przez 10 lat - również jako działacz SD - członek Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Łodzi.
Pochowany na cmentarzu Komunalnym w Łodzi, przy ul. Smutnej.
'''BIBLIOGRAFIA:'''
- TOMASZEWICZ Wincenty, Ze wspomnień lekarza. Warszawa 1965.
- RAPALSKI Stanisław, Byłem w piekle. Wspomnienia z Radogoszcza. Łódź 1960 (wyd. 1), ss. 27 - 30; Łódź 1963 (wyd. 2), ss. 27 - 30, 130, Łódź 1969 (wyd. 3), ss. 34 - 37, 163.
- "Dziennik Łódzki" 11.03.1946, nr 70, s. 3 (obszerny życiorys + portret rysunkowy).
- "Dziennik Łódzki", 27.03.1946, nr 86, s. 6.
- "Łódź w Ilustracji". [ilustrowany dodatek niedielny do "Kuriera Łódzkiego], 13.07.1930, nr 29, s. 1 (w gronie uczestników miedzynarodowego zjazdu komunikacji miejskiej zwiedzających szpital Kasy Chorych w Łodzi im. I. Mościckiego)
- "Głos Robotniczy", 5-6.06.1965, nr 132, s. 2 (pośmiertny życiorys oraz nekrologi).
- "Dziennik Łódzki", wyd. A, 6-7.06.1965, nr 134, s. 2 (pośmiertny życiorys oraz nekrologi).
- "Dziennik Łódzki", wyd. A, 8.06.1965, nr 134, s. 2 (art. p.t. Pogrzeb prof. dr W. Tomaszewicza)
- Muzeum w Pabianicach, sygn. 314/28 (karykatura dr W. Tomaszewicza wykonana 14 I 1940 r. przez współwięźnia obozu przejściowego na Radogoszczu (w fabryce S. Abbego) - Czesława Molendę)
▲Po II Wojnie Światowej był jednym z założycieli [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytetu Łódzkiego]] i dziekanem wydziału lekarskiego na tym uniwersytecie, jednym z twórców Akademii Medycznej. W roku [[1954]] został powołany na stanowisko profesora chirurgii. Z ramienia [[Stronnictwo Demokratyczne|Stronnictwa Demokratycznego]] Wincenty Tomaszewicz był radnym w ostatnim przedwojennym zarządzie miasta, a po wojnie przez 10 lat członkiem Prezydium Miejskiej Rady Narodowej.
[[Kategoria:Polscy lekarze|Tomaszewicz, Wincenty]]
| |||