Franjo Šimić: Różnice pomiędzy wersjami

 

Ukończył Królewską Jugosłowiańską Akademię Wojskową w [[Belgrad|Belgradzie]]. Następnie służył w armii jugosłowiańskiej, dochodząc do stopnia pułkownika. Po najeździe wojsk osi na [[Jugosławia|Królestwo Jugosławii]] i ustanowieniu Niezależnego Państwa Chorwackiego 10 kwietnia [[1941]] r., wstąpił do [[Hrvatsko domobranstvo|Chorwackiej Domobrany]]. Był dowódcą 9 Pułku Piechoty, a następnie 2 Pułku Górskiego. W czerwcu 1942 r. został mianowany przez poglavnika [[Ante Pavelić|Ante Pavelicia]] jego przedstawicielem wojskowym do prowadzenia operacji militarnych na obszarze [[Pliva]]-[[Rama]] i [[Lasva]]-[[Glaz]]. We wrześniu tego roku odznaczono go [[Order Żelaznej Koniczyny|Orderem Żelaznej Koniczyny]] 3 klasy za sukcesy w walce z [[komunizm|komunistycznymi]] partyzantami w rejonie miejscowości [[Bugojno]] i [[Kupres]]. Od listopada 1942 r. dowodził 1 Ochotniczym Pułkiem Domobrany, działającym na obszarze [[Posušje]]-[[Imotski]]-[[Ljubuški]]. W lutym [[1944]] r. awansował do stopnia generała i dostał honorowy tytuł vitez (rycerz). W czerwcu tego roku został komendantem grupy bojowej operującej na obszarze [[Hum]]-[[Dubrava]]. 9 sierpnia w Mostarze został zamordowany w nieznanych okolicznościach. Podejrzewa się, że stali za tym tzw. [[Rasovi]], czyli grupa wpływowych i ekstremistycznych [[ustasze|ustaszy]].

[[Kategoria:Chorwaccy wojskowi|Šimić, Franjo]]

[[Kategoria:Niezależne Państwo Chorwackie|Šimić, Franjo]]