Charles Henri d’Estaing: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[hrabia]] Jean Baptiste Charles Henri Hector, [[hrabia]] d'Estaing''' (ur. [[24 października]] [[1729]] w zamku D'Estaingów w [[Owernia|Owernii]], zm. [[28 kwietnia]] [[1794]] w [[Paryż]]u) - [[admirał]] [[Francja|francuski]].

Podczas [[Wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]] D'Estaing nie wyruszył już do walki, jednak dzięki umiejętnym zabiegom na dworze, w [[rok]]u [[1777]] specjalnie dla niego utworzono trzeci [[etat]] [[admirał|admiralski]] - obok tradycyjnych [[admirał|admirałów]] [[Ocean Atlantycki|Atlantyku]] i [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]] D'Estaing został tytularnym dowódcą sił [[morze|morskich]] w [[Azja|Azji]] i [[Ameryka|Ameryce]] - ''Viceamiral d'Asie et d'Amerique''. Tytuł ten zaczął mieć powiązanie z rzeczywistością kiedy w [[kwiecień|kwietniu]] [[1778]] [[rok]]u D'Estaing z 12 [[okręt liniowy|liniowcami]] opuścił [[Tulon]] w celu wspomożenia [[rewolucja amerykańska|amerykańskiej rewolucji]], a następnie udania się na [[Antyle]]. W dniach [[12 sierpnia|12]] i [[13 sierpnia]] [[1778]] [[rok]]u D'Estaing stoczył na wysokości [[Rhode Island]] [[bitwa|bitwę]] z siłami [[admirał|adm.]] [[Richard Howe|Richarda Howe'a]], nie dała ona jednak rozstrzygnięcia, ponieważ drugiego [[dzień|dnia]] walki obie [[flota|floty]] zostały rozproszone przez [[sztorm]]. Następnie [[Francja|francuski]] [[admirał]] udał się na [[Antyle]], gdzie we [[wrzesień|wrześniu]] nie zdołał zapobiec upadkowi [[wyspa|wyspy]] [[Saint Lucia]], jednak na przełomie [[1778]] i [[1779]] [[rok]]u opanował praktycznie nie bronione [[wyspa|wyspy]] [[Saint Martin]], [[Saint Barthélemy]] i [[Saint Vincent]], a [[4 lipca]] [[1779]] [[rok]]u, wzmocniony w międzyczasie do 24 [[okręt liniowy|liniowców]], zdobył [[Barbados]]. Dwa [[dzień|dni]] później D'Estaing stoczył zwycięską [[bitwa|bitwę]] ze spóźnioną [[Wielka Brytania|brytyjską]] odsieczą dowodzoną przez [[kontradmirał]]a [[John Byron|Johna Byrona]], w której zadowolił się jednak jedynie odparciem ataku nieprzyjaciela, który błędnie szacował wielkośċ [[Francja|francuskiej]] [[flota|floty]], opieszałością i niezdecydowaniem swojego pościgu zaprzepaszczając szanse na zniszczenie czterech pozbawionych masztów nieprzyjacielskich [[okręt liniowy|liniowców]]. Po tejże [[bitwa|bitwie]] D'Estaing udał się na wody [[Ameryka|amerykańskie]], gdzie wspólnie z [[Jerzy Waszyngton|Waszyngtonem]] próbował odebraċ [[Wielka Brytania|brytyjczykom]] [[Savannah]]. Mimo początkowego sukcesu w postaci opanowania nieprzyjacielskiego [[okręt liniowy|liniowca]] i [[fregata|fregaty]], natarcie przeprowadzone [[9 października]] zakończyło się dużymi stratami, tak że ranny i zniechęcony D'Estaing zdecydował się wracaċ do [[Tulon]]u . Jego długa [[Ameryka|amerykańska]] [[kampania (wojskowość)|kampania]] przyniosła zatem w sumie ograniczone sukcesy, co było spowodowane przede wszystkim ostrożnością [[admirał]]a, który, chociaż osobiście odważny, nie bez racji nie był zbyt pewny swoich czysto [[morze|morskich]] kwalifikacji.