Ludwik Łętowski: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1825]] r. mianowany kanonikiem krakowskim, od [[1841]] r. administrator diecezji krakowskiej, następnie jej sufragan. W czasie [[Powstanie krakowskie|powstania krakowskiego]] [[1846]] r. zalecał uległość wobec zaborcy, następnie uciekł do Wiednia. W [[1848]] r. zrzekł się administrowania częścią kielecką diecezji, rok później również częścią krakowską.

 

 

Pochowany w [[Katedra na Wawelu|katedrze wawelskiej]], następnie przeniesiony do zabudowań klasztornych Szarytek na [[Kleparz]]u.