Bitwa pod Firlejem: Różnice pomiędzy wersjami

 

Polska dywizja generała [[Wojciech Chrzanowski|Chrzanowskiego]] (7 [[baon]]ów, 8 [[szwadron]]ów i 10 dział - łącznie 5600 żołnierzy) wyruszyła [[3 maja]] z [[Jędrzejów|Jędrzejowa]] do [[Zamość|Zamościa]]. Dywizja [[8 maja]] zatrzymała się w [[Kock]]u przecinając linie komunikacyjne rosyjskiego korpusu generała [[Cyprian Kreutz|Kreutza]] (około 9000 żołnierzy i 27 dział), który stał w [[Puławy|Puławach]] nad dolnym [[Wieprz]]em. Następnego dnia Chrzanowski ruszył przez [[Firlej (województwo lubelskie)|Firlej]] na [[Lubartów]]. Gdy Kreutz dowiedział się o marszu polskiej dywizji, skoncentrował swoje siły w [[Garbów (powiat lubelski)|Garbowie]], skąd [[9 maja]] ruszył do [[Kamionka (powiat lubartowski)|Kamionki]], gdzie czekała na niego prowadząca rozpoznanie okolic Kocka brygada generała Faesiego (2160 żołnierzy, w tym 646 jazdy). Realizując swoje zadania Faesi wkroczył z piechotą do lasu firlejowskiego, na którego skraju zostawił jazdę.