Ken Rosewall: Różnice pomiędzy wersjami

W 1953 Rosewall odniósł także pierwsze wielkie sukcesy w grze pojedynczej - wygrał [[Australian Open|mistrzostwa Australii]] i [[French Open|Francji]]. Rok później po raz pierwszy osiągnął finał na Wimbledonie, ale uległ w czterech setach reprezentującemu wówczas Egipt Czechowi [[Jaroslav DrobnyDrobný (tenisista)|Jaroslavowi Drobnemu]]. W [[1955]] był w finale mistrzostw USA i wygrał po raz drugi mistrzostwa Australii. W kolejnym sezonie w finale turnieju australijskiego nie sprostał Hoadowi, otwierając swojemu rodakowi szansę do uzyskania Wielkiego Szlema. Przegrał z Hoadem również finał na Wimbledonie, ale ostatecznie uniemożliwił mu cztery zwycięstwa, wygrywając finał mistrzostw USA. Hoad mógł świętować jednak w [[1956]] Wielkiego Szlema, tyle że w grze podwójnej, właśnie z Rosewellem; trzy lata po tym, jak przegrali szansę na cztery triumfy w mistrzostwach USA po niespodziewanej porażce z nierozstawionymi reprezentantami gospodarzy w ćwierćfinale, w 1956 Australijczycy okazali się najlepsi i mistrzostwach Australii, i mistrzostwach Francji, i mistrzostwach USA , i na Wimbledonie. Hoad i Rosewall są jedną z czterech męskich par, którym udało się zdobyć deblowego Wielkiego Szlema; oprócz nich osiągnięcie to mają na koncie [[Frank Sedgman]] i [[Ken McGregor]], [[Roy Emerson]] i [[Neale Fraser]] oraz [[Tony Roche]] i [[John Newcombe]] - wszyscy z Australii.