Słonowice (województwo świętokrzyskie): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Zabytki: rozszerzam kategorie rozdziału - tak jest chyba właściwiej
→‎Historia i zabytki: uzupełniam opis konstrukcji, przestawiam ciut układ treści
Linia 41:
 
W Słonowicach znajduje się unikatowe w skali europejskiej stanowisko archeologiczne, pochodzące z okresu neolitycznej [[kultura pucharów lejkowatych|kultury pucharów lejkowatych]], obejmujące zespół wielkich grobowców megalitycznych sprzed ponad 5.000 lat.
 
Grobowce w Słonowicach to budowle o długości ok. 120 m, wysokości ok. 5 m. i szerokości ok. 10 m. Zbudowane z ziemi, kamieni i drewnianych bali o średnicy 30 cm, przypominają duże nasypy ziemne, kryją w środku drewniane lub kamienne komory wewnętrzne.
 
W [[Europa|Europie]] niemal identyczne budowle znaleziono tylko w megalitycznym centrum na [[Wyspy Brytyjskie|Wyspach Brytyjskich]].
 
Od kilku lat badania naukowe prowadzi tu krakowski oddział [[Instytut Archeologii i Etnologii PAN|Instytutu Archeologii i Etnologii PAN]].
Grobowce w Słonowicach to duże nasypy ziemne kryjące w sobie drewniane lub kamienne komory wewnętrzne.
 
W [[2004]] r. w jednym z nich, długim na ok. 120 m, wielkim grobowcu, w trakcie prowadzonych prac archeologicznych, w odsłoniętej komorze odnaleziono cenne wyposażenie grobowe, na które składało się: miedziany [[topór]] i [[sztylet]] oraz trzy zdobione naczynia ceramiczne.
 
W kulturze pucharów lejkowatych, narzędzia miedziane na terenie dzisiejszej Polski to wielka rzadkość; w tym okresie bowiem najbliższe znane dziś archeologom ośrodki metalurgii [[miedź|miedzi]] znajdowały się na [[Bałkany|Bałkanach]] i w [[Alpy|Alpach]].