Aleksander Ziemny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m ort. |
popr. link: Chiny -> Chińska Republika Ludowa |
||
Linia 1:
[[
[[
[[
'''Aleksander Ziemny''' (Nazwisko pierwotne: ''Aleksander Keiner'', pseudonimy: ''Ingratus''; ''Stefan Rymarz''; (''Top''); (''zet''); ''Ziem''., ur. [[11 czerwca]] [[1924]] r. w [[Kraków|Krakowie]]), polski poeta, prozaik, reportażysta, tłumacz literatury pięknej z języka angielskiego, rosyjskiego, ukraińskiego i hebrajskiego.
Linia 7:
Syn adwokata Ferdynanda Keinera i Pauliny Kleinberg, pielęgniarki. Uczęszczał do szkoły powszechnej i gimnazjum Jana Wieczorkowskiego w Rabce. Po wybuchu II wojny światowej we [[Lwów|Lwowie]] i w [[Podhajce|Podhajcach]] ([[Podole]]). W czerwcu [[1940]] r. został stamtąd wywieziony na przymusowe roboty na [[Ural]]u (obóz [[Pyszma]] w obwodzie swierdłowskim), gdzie pracował m.in. jako woźnica, drwal, robotnik kolejowy. W [[1940]] r. rozpoczął twórczość poetycką. W latach [[1943]]-[[1944]] nauczyciel języka niemieckiego w szkole średniej w rejonie pyszmińskim. W lipcu [[1944]] r. wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego w [[ZSRR]]; następnie adept Oficerskiej Szkoły Piechoty w [[Riazań|Riazaniu]]. W [[1945]] r. wraz z I Armią Wojska Polskiego (w randze porucznika) powrócił do [[Polska|Polski]]; został mianowany porucznikiem.
Zdemobilizowany, powrócił do [[Kraków|Krakowa]], od [[1946]] do [[1969]] r. (stała współpraca do [[1949]] r.) dziennikarz krakowskiego „[[Przekrój|Przekroju]]”. W tym samym roku debiutuje wierszem pt.: „Czwarta droga” (data powstania”: [[1941]]), opublikowanym w „[[Odrodzenie|Odrodzeniu]]”. Od [[1948]] r. w [[Warszawa|Warszawie]]. Dziennikarz „[[Życie Warszawy|Życia Warszawy]] ([[1948]]), Agencji Prasowo-Informacyjnej (API, [[1949]]-[[1955]]). Publikował także w pismach: "Rzeczpospolita", "Szpilki" ([[1949]]-[[1963]], [[1966]], [[1969]]), "Życie Literackie" ([[1953]]-[[1971]], [[1974]], [[1975]]), "Nowa Kultura" ([[1952]]-[[1958]]), "Zwierciadło" ([[1960]]-[[1963]]). Od [[1956]] do [[1969]] r. dziennikarz w tygodniku "Świat" (m.in. aforyzmy z cyklu pt.: "Ruszanie mózgiem", liczne reportaże). Jako dziennikarz i reporter odbywał wiele podróży zagranicznych, m.in. do [[Anglia|Anglii]], [[Bułgaria|Bułgarii]], [[
Po zamknięciu pisma "Świat" będącego pokłosiem wydarzeń Marca 1968, w latach [[1969]]-[[1973]] pracował w miesięczniku "Ty i Ja". Swoją twórczość własną i przekładową publikował w tym czasie m.in. w pismach: "Współczesność" ([[1970]]-[[1971]], m.in. cykl "Listy do siebie"), "Literatura" ([[1975]]-[[1981]], [[1986]]-[[1989]]; m.in. przekłady wierszy i prozy z języków angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego i hebrajskiego). Od [[1973]] r. na rencie inwalidzkiej. W [[1981]] r. pracował wolontaryjnie jako sanitariusz w Szpitalu Bielańskim w [[Warszawa|Warszawie]]. Przekłady z literatury żydowskiej zamieszczał w pismach "[[Tygodnik Powszechny]]" ([[1981]]), "Pismo" ([[1981]]), "Kurier Polski" ([[1984]]). W [[1987]] r. (pod pseud. ''Ingratus'') publikował przekłady poezji z języka rosyjskiego w pismach II obiegu: "Europa", "Kultura Niezależna" i "Miesięcznik Małopolski". W latach 90. swoje publikacje zamieszczał w pismach: "Literatura" ([[1991]]-[[1996]]), "Rzeczpospolita" ([[1997]]-[[2006]]), "Midrasz" (od [[1997]] r.).
| |||