Antoni Stychel: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m +TTZ, poprawa linków |
link |
||
Linia 7:
Był jednym z pionierów katolickiego ruchu społecznego w Polsce. W [[1892]] założył Katolickie Towarzystwo Robotników Polskich, wokół którego w ciągu kilku lat skupił jeszcze kilka mniejszych organizacji i po zjednoczeniu przez wiele lat był prezesem (od [[1900]] do końca życia). W latach [[1898]]-[[1914]] zasiadał w sejmie pruskim, a [[1904]]-[[1918]] w parlamencie Rzeszy Niemieckiej. W [[1908]] wysuwano jego kandydaturę na prezesa Koła Polskiego w parlamencie (z ramienia narodowej demokracji). Zasłynął w parlamencie Rzeszy jako dobry mówca, zdecydowanie występujący w obronie polskości, m.in. w sprawie dzieci wrzesińskich. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] wchodził w skład tajnego Międzypartyjnego Komitetu Obywatelskiego; w [[1918]] prowadził w Szwajcarii rozmowy z paryskim Polskim Komitetem Narodowym.
Był członkiem Komitetu Obrony Górnego Śląska w Poznaniu ([[1919]]), [[Związek Obrony Kresów Zachodnich|Związku Obrony Kresów Zachodnich]], posłem na Sejm Ustawodawczy (1919-[[1922]]) i jego wicemarszałkiem (a także członkiem komisji konstytucyjnej i oświatowej). W latach [[1923]]-[[1928]] wicemarszałek Senatu. W 1928 wycofał się z czynnego życia politycznego po zakazie kandydowania duchownych do Sejmu i Senatu, wydanym przez prymasa [[August Hlond|Hlonda]], ale do końca życia pozostał członkiem Stronnictwa Narodowego.
'''Źródła:'''
| |||