Powstanie tatarbunarskie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m poprawa linków |
||
Linia 1:
'''Zgrupowanie Warta''' - zgrupowanie oddziałów [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]] należących do Obwodu Lwowskiego AK (a właściwie do organizacji [[NIE]]), powstałe na początku września [[1944]], po wycofaniu się wojsk niemieckich na Rzeszowszczyźnie (pomiędzy [[Sanok]]iem a [[Lubaczów|Lubaczowem]]).
Dowódcą Zgrupowania Warta został ppłk [[Franciszek Rekucki]] "Topór" (wcześniej "Bak"), zastępcą ppłk [[Bolesław Tomaszewski]] "Ostroga".
Sformowano cztery bataliony:
*„A" pod dowództwem por. Ludwika Kurtycza „Mazurkiewicza", poprzednio komendanta obwodu Mościska;
*„B" -kpt
*„C" - kpt
*„D" rtm
**kompania D-14 kpt. [[Dragan Sotirovič|Dragana Sotiroviča]] "Draży"
**kompania D-26 por. [[Józef Biss|Józefa Bissa]] "Wacława"
Wobec ciągłego napływu zza Sanu zarówno całych oddziałów leśnych jak i pojedynczych żołnierzy, oddziały „Warta" szybko osiągnęły stan do 1500 żołnierzy Wszyscy kwaterowali po wsiach polskich w czworoboku między
Wskutek reorganizacji batalion „B" został wkrótce przekształcony w Obwód „L" (Lubaczów) „Nie", podporządkowany bezpośrednio dowództwu „Warty", jego komendantami byli ppor Tadeusz Żelechowski „Ring", a po nim kpt Edward Baszniak „Robert", „Orlicz". Po reorganizacji z batalionu pozostały tylko dwie kompanie. Żołnierze obwodu „L" obsadzali w powiecie posterunki [[Milicja Obywatelska|Milicji Obywatelskiej]] aż do czasu ujawnienia się.
Zgrupowanie „Warta" było w zasadzie przygotowane do ewentualnego pójścia na odsiecz Lwowa, gdyby miasto to ostatecznie zostało przyznane Polsce (ciągle łudzono się, że tak będzie) a Ukraińcy mimo wszystko próbowali je opanować. Ochraniano też wsie polskie przed UPA, staczając także utarczki z oddziałami sowieckimi. Do większych walk jednak nie doszło. ▼
▲Zgrupowanie „Warta" było w zasadzie przygotowane do ewentualnego pójścia na odsiecz Lwowa, gdyby miasto to ostatecznie zostało przyznane Polsce (ciągle łudzono się, że tak będzie), a Ukraińcy mimo wszystko próbowali je opanować. Ochraniano też wsie polskie przed [[Ukraińska Powstańcza Armia|UPA]], staczając także utarczki z oddziałami sowieckimi. Do większych walk jednak nie doszło.
Kilka z oddziałów Zgrupowania podejrzewa się o popełnianie zbrodni na ukraińskiej ludności cywilnej.
▲Pod koniec sierpnia 1945 r. zakopano archiwum „Warty" w jednym z domów w Gniewczynie Łańcuckiej. Tam też odnaleziono je w roku 1995, gdy jeszcze żył ostatni z uczestników tej akcji.
|