Stanisław Korab-Brzozowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5:
Związany był z czasopismem ''[[Chimera (czasopismo)|Chimera]]''. Tłumaczył utwory [[Charles Baudelaire|Charlesa Baudelaire'a]], [[Maurice Maeterlinck|Maurycego Maeterlincka]] oraz [[Paul Verlaine|Paula Verlaine'a]]. W [[1901]] roku Stanisław Korab-Brzozowski popełnił spektakularne [[samobójstwo]], prawdopodobnie z powodu zawodu miłosnego. ''Sprzedał na krótko przed śmiercią skromne swoje ruchomości i przygotował kolację, na którą zaprosił grono przyjaciół. Nad ranem opuścił gospodarz swych gości i zniknąwszy już nie powrócił. Gdy po dłuższym czasie poczęto go szukać, znaleziono go martwego na podłodze. Zażył truciznę'' - wspomina [[Tadeusz Żeleński]]. Choć tło samobójstwa nie jest do końca jasne, Żeleński przywołuje tu postać [[Dagny Przybyszewska|Dagny Przybyszewskiej]]. Rzekomy romans owiany jest jednak tajemnicą; [[Artur Hutnikiewicz]] sugeruje tu nawet istnienie tragicznego trójkąta: Dagny, Stanisław Korab-Brzozowski i Władysław Emeryk<ref>A. Hutnikiewicz, ''Młoda Polska'', Warszawa 2004, str. 149</ref>.
Jego twórczość poetycka skupiała się w rejonie [[symbolizm|symbolizmu]]. Cechowała się oszczędnością i precyzją w stosowaniu środków poetyckich przy jednoczesnym nacisku na ton emocjonalny. Brzozowski często tworzył tzw. ''pejzaże mentalne'' (pasage mental), posługiwał się efektami synestezji i popularnej w modernizmie syntezy sztuk. Artur Hutnikiewicz w swojej pracy [[monografia|monograficznej]] na temat Młodej Polski tak oceniał wartość tej poezji: ''Przejmująca prawda tych wyznań polegała na ich narzucającej się szczerości, poświadczonej niejako tragicznym losem i doświadczeniem osobistym'', zaliczając wiersze autora takie jak ''O przyjdź'', ''Ukrzyżowanie'' czy ''Próżnia'' do rangi
{{przypisy}}
|