Aaron ben Mosze ben Aszer: Różnice pomiędzy wersjami

'''Aaron ben Mosze ben Aszer''' (אהרון בן משה בן אשר; czasem skracane do '''Ben Aszer'''; ur. ok 900 w Tyberiadzie, zm. w 960, prawdopodobnie w Jerozolimie) - ostatni i najsławniejszy z pięciu [[masoreci|masoretów]] pochochodzącychpochodzących ze znanego masoreckiego rodu [[ben Aszer]]ów.

Ben Aszer jest autorem przepisów masoreckich ''Diqduque ha-Te'amin'' (wydane drukiem w 1517) oraz ''Szemon Suggin'', zbioru 80 podobnie brzmiących wyrazów hebrajskich. Ten ostatni zbiór stał się częścią masory końcowej i wszedł w skład masoreckiego dzieła ''Ochla we-Ochla'' (wyd. 1864). Zaopatrzony w znaki samogłoskowe i akcenty ustalony przez Ben Aszera tekst hebrajski Pisma Świętego, sporządzony według dokładychdokładnych przepisów masoreckich, stał się powszechnie przyjętym w wydaniach Pisma Świętego (''[[textus receptus]]''). Ben Aszer pracował także nad tekstem aramejskim.