Skrzydło delta: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. |
m drobne techniczne |
||
Linia 1:
[[
'''Skrzydło delta''' to odmiana [[Skrzydło (lotnictwo)|skrzydła]] o obrysie [[trójkąt|trójkąta]], nazwa pochodzi od greckiej [[litera|litery]] [[Delta|delta]] kształtem przypominającą właśnie trójkąt - Δ. Pierwszy inżynierem który zaproponował użycie tego typu skrzydła był XVII-wieczny polski wynalazca [[Kazimierz Siemienowicz]].
Skrzydła tego typu charakteryzują się znakomitymi właściwościami przy [[prędkość dźwięku|prędkościach ponaddźwiękowych]], nie tracą [[siła nośna|siły nośnej]] nawet przy bardzo wysokim [[kąt natarcia|kącie natarcia]] i dzięki większej wytrzymałości niż tradycyjne konstrukcje ich struktura jest znacznie lżejsza i mniejsza – nie „wchodzą” one w kadłub co daje więcej miejsca na zbiorniki z paliwem czy uzbrojenie samolotu.
Podstawowe wady to, w przypadku konstrukcji bezogonowych, utrata części siły nośnej, ponieważ część skrzydła ([[krawędź spływu]]) jest używana jako [[Powierzchnie sterowe|powierzchnie sterowe]], znaczny spadek prędkości przy gwałtownych manewrach
Niemiecki inżynier [[Alexander Lippisch]] był pierwszą osobą, która zaprojektowała samolot ze skrzydłem delta
[[kategoria:Konstrukcja statków powietrznych]][[Kategoria:Polskie wynalazki]]
|