[[podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo krakowskie|województwa krakowskiego]].
Należą do najstarszych osad Ziemi Myślenickiej, pierwsza wzmianka źródłowa na ich temat pochodzi już z 1234 r. Wówczas Teodor Gryfita, wojewoda krakowski nadal Osieczany cystersom Szczyrzyckim. Nazwa wsi pochodzi od staropolskiego słowa "osiek", które oznaczało warowne miejsce w lesie, zabudowane ze ściętych i mocno ze sobą spojonych pni drzew. Istnienie około XII wieku w tej okolicy podobnej warowni jest wielce prawdopodobne, ze względu na udokumentowany już system podobnych stróż - warowni zwanych "bramą myślenicką", ciągnących się wzdłuż prawego brzegu Raby.
Niewiadomo w jaki sposób wieś powróciła do rąk prywatnych, w każdym razie w 1397 r. pomiędzy spadkobiercami toczył się spór o wieś Osczeczani. Spór ów wygrał Rafałka, żona Tomasza Wierzynka. W 1440 r. kolejny właściciel wsi, od swego dziedzictwa przybrał nazwisko i zwał się Jan Osseczsky (Osiecki) - to tej rodziny wieś należała do 1508 r. Osieczeńscy posiadali we wsi hutę szkła, działającą do I. połowy XVI w. Wkrótce całe Osieczany weszły w skład obszernego majątku Jordanów i należały do nich do przełomu XVI i XVII w. W 1629 r. posiadał je Andrzej Karnkowski, a następnie przez co najmniej 200 lat jego potomkowie. W połowie XIX w. właścicielami Osieczna byli Sobolewscy, a po nich Brzezińscy. W okresie międzywojennym Jan Brzeziński - Dunin gospodarował tutaj w majątku o pow. 278 ha. Brzezińskim odebrano majątek w 1945 r. na podstawie dekretu PKWN. Następnie 150 ha lasów upaństwowiono, z 66 ha 56 ha rozparcelowano. Mimo długiej historii, niewiele zachowało się tu jej zabytków. Jeśli będziemy w Osieczanach, możemy obejrzeć XIX w. kapliczkę murowaną z posągiem Chrystusa upadającego pod krzyżem z pamiętnego 1813 r. oraz figury przydrożne, dzieła sztuki kamieniarskiej z lat 30. XIX wieku - Pietę, posag Chrystusa Nazareńskiego oraz matki Boskiej, św. Mateusza i Jana Ewangelisty.
