Gryfina Halicka: Różnice pomiędzy wersjami

Do zawarcia małżeństwa Gryfiny przyczynił się [[Bolesław Wstydliwy]], który adoptował Leszka. W czasie buntu rycerstwa przeciwko mężowi w [[1285]], księżna schroniła się na [[Wawel]]u pod opieką mieszczan. W czasie trzeciego najazdu [[Tatarzy|Tatarów]] na [[Polska|Polskę]] w [[1287]] uszła wraz z Leszkiem na [[Węgry]]. Po śmierci męża w [[1288]], z pretensjami do tronu krakowskiego wystąpił jej siostrzeniec [[Władcy Czech|król czeski]] [[Wacław II Czeski|Wacław II]], który powoływał się na prawo sukcesji po ciotce. <ref>Istnieje prawdopodobieństwo, że Gryfina zrzekła się praw do tronu na rzecz siostrzeńca specjalnym legatem. Do dzisiaj nie odnaleziono jakiegokolwiek dokumentu świadczącego o jakimś porozumieniu zawartym pomiędzy Gryfiną a Wacławem. NawetJwednak już nawet dla współczesnych pretensje Wacława były pozbawione jakichkolwiek podstaw. Sukcesji po ciotce nie zakładało nawet [[prawo salickie]]</ref>Po wkroczeniu Wacława do [[Małopolska|Małopolski]] zamieszkała w klasztorze [[Zakon świętej Klary|klarysek]] w [[Stary Sącz|Starym Sączu]]. Od [[1292]] tytułowała się panią sądecką) ([[Łacina|łac.]] ''domina de Sandecz''), co skłania niektórych historyków do postawienia tezy, że uzyskała ten tytuł (formalnie przynależny wówczas [[Święta Kinga|św. Kindze]]) w zamian za zrzeczenie się praw do tronu krakowskiego.