Dobrogost z Nowego Dworu: Różnice pomiędzy wersjami

Był doktorem prawa na [[Padwa|uniwersytecie w Padwie]]. W latach [[1368]]-[[1374]] był [[kanclerz]]em na dworze księcia mazowieckiego [[Siemowit III Mazowiecki|Ziemowita III]]. [[16 kwietnia]] [[1382]], pod presją Ziemowita, który obległ kapitułę zebraną na zamku w [[Łowicz]]u, został wybrany arcybiskupem gnieźnieńskim. Jednak na rozkaz króla [[Ludwik Węgierski|Ludwika Węgierskiego]] został uwięziony w drodze do [[Rzym]]u w [[Treviso]]. Pewne znaczenie miał tu też [[Wojna Grzymalitów z Nałęczami|konflikt Grzymalitów z Nałęczami]] w Wielkopolsce, gdy Dobrogost jako Nałęcz znalazł się w obozie przeciwników monarchy. W czerwcu [[1384]] władca nadał mu jednak biskupstwo poznańskie. Wyjechał z misją dyplomatyczną do papieża, której efektem było wydanie [[17 kwietnia]] [[1388]] przez [[Urban VI|Urbana VI]] [[bulla|bulli]], w której uznawał [[Władysław Jagiełło|Władysława Jagiełłę]] za ''princeps christianissimus'' (władcę najbardziej chrześcijańskiego). Bullą z [[12 marca]] [[1388]] papież mianował Dobrogosta swoim [[legat]]em, powierzając mu misję utworzenia [[archidiecezjaBiskupi wileńskawileńscy|biskupstwa wileńskiego]]. W nagrodę po [[17 maja]] [[1394]] został arcybiskupem gnieźnieńskim. W latach [[1386]] i [[1394]] był kolektorem papieskim. W [[1400]] odprawił synod archidiecezjalny w [[Łęczyca|Łęczycy]]. W tym też roku udzielił ślubu Jagielle i [[Anna Cylejska|Annie Cylejskiej]], których też ukoronował.