Bitwa morska pod North Foreland: Różnice pomiędzy wersjami

Wczesnym rankiem [[4 sierpnia]] [[Holandia|holenderska]] [[flota]] licząca 88 okrętów odkryła w pobliżu North Foreland flotę [[Anglia|angielską]] liczącą 89 okrętów, żeglującą na północ. Holendrzy rozpoczęli pościg z południowego wschodu, będąc w pozycji zawietrznej gdyż wiatr wiał z północnego zachodu. Nagle wiatr zmienił kierunek na północno-wschodni. Dowódca angielskiej floty, [[Rupert Reński|książę Rupert]], dokonał ostrego zwrotu by odzyskać korzystny wiatr; de Ruyter szedł naprzód, by dopaść Anglików. Wykonany w tym celu manewr okazał się fatalny dla floty holenderskiej. Teraz płynęli prosto w centrum obszaru o podwyższonym ciśnieniu atmosferycznym. Holenderska [[awangarda (wojsko)|awangarda]] pod wodzą admirała-porucznika [[Johan Evertsen|Johana Evertsena]], wytraciła całą szybkość i nie była w stanie utrzymać linii bojowej. Kłopotliwa sytuacja utrzymywała się od wielu godzin; następnie znowu lekka bryza powiała z północnego wschodu. Wówczas od razu awangarda floty angielskiej dowodzona przez [[Thomas Allin|Thomasa Allina]] oraz część angielskiego centrum sformowały linię bojową i pożeglowały prosto na holenderską awangardę, wciąż pomieszaną i przez to niemal bezbronną.

Okręt za okrętem floty fryzyjskiej był uszkadzany przez ogień artylerii okrętów angielskich. Zginął wiceadmirał [[Rudolf Coenders]]. Admirałowi-porucznikowi [[Tjerk Hiddes de Vries|de Vriesowi]] działo urwało rękę i nogę, mimo to nadal usiłował zaprowadzić porządek w swoich siłach. Jednak nie było to już możliwe. Nie mogąc uderzyć na Anglików z pomocą swego centrum, przerażony de Ruyter widział jak fryzyjskie okręty dryfują na południe, pełne rozrzuconych zwłok lub rannych, których jęki wznosiły się ponad inne odgłosy bitwy.

 

W międzyczasie admirał-porucznik [[Cornelis Tromp]], dowodzący holenderską [[ariergarda|ariergardą]], dostrzegł z daleka smutne wydarzenia. Rozdrażniony tym widokiem, postanowił dać właściwy przykład. Dokonał ostrego zwrotu na zachód, przebił się przez linię angielskiej ariergardy, dowodzonej przez [[Jeremy Smith|J.Smitha]], oddzielając go od reszty angielskiej floty, po czym, mając korzystny wiatr, przystąpił do gwałtownego natarcia w wyniku którego angielska ariergarda została pobita i uciekła na zachód. Prowadził pościg aż do nocy, niszcząc okręt angielski ''Resolution'' za pomocą brandera. Po tym, jak trzykrotna salwa Trompa zmiotła całą załogę okrętu flagowego Smitha ''Loyal London'', okręt ten, niezdolny już do samodzielnego rejsu, musiał być odholowany do Anglii. Zastępcą dowódcy angielskiej ariergardy był [[Edward Spragge]], który poczuł się tak bardzo upokorzony przez minione zdarzenia, że stał się osobistym wrogiem Trompa. Zginął podczas próby zabicia swego wroga podczas [[bitwa morska pod Texel|bitwy pod Texel]].