Wieża ciśnień Borek we Wrocławiu: Różnice pomiędzy wersjami

[[Image:Wroclaw-ulWisniowa-WiezaCisnien.jpg|thumb|right|300px|Widok od wschodu, od ul. Ślężnej, wdłuż al. Wiśniowej]]

 

Wybudowana została w latach [[1903]]-[[1904]] wg projektu [[Karl Klimm|Karla Klimma]] na południowych obrzeżach miasta, a w [[1906]] udostępniona zwiedzającym. Od [[1908]] personel wieży wciągał na jej szczycie czerwoną flagę w dniach, kiedy warunki atmosferyczne zapewniały dobrą widoczność; opłata za wjazd windą na galerię widokową wynosiła 10 [[fenig|fenigów]]. W czasie oblężenia ''Festung Breslau'' w [[1945]] pełniła rolę punktu obserwacyjnego do kierowania ogniem. Od [[II wojna światowa|II wojny światowej]] do [[lata 90. XX wieku|lat 90.]] wieża nie była konserwowana (nie wykorzystywano też jej walorów turystycznych), choć zbiorniki wykorzystywano jeszcze do połowy [[lata 80. XX wieku|lat 80.]] w systemie wodociągów miejskich. W końcu [[lata 90. XX wieku|lat 90.]] wieża została wykupiona przez Stephan Elektronik Investment. Na podstawie projektu Wacława Bieniasza-Nicholsona przekształcono ją w kompleks restauracji o nazwie "Wieża Ciśnień".