Roger z Salerno: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Thijs!bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: nl:Rogier van Salerno
drobne redakcyjne
Linia 4:
Był synem Ryszarda de Hauteville, i kuzynem [[Tankred (regent Antiochii)|Tankreda de Hauteville]], po śmierci którego rządził Antiochią w imieniu nieletniego [[Boemund II|Boemunda II]]. Podobnie jak Tankred, Roger prowadził ciągłe walki z muzułmanami z [[Aleppo]], dążąc do zajęcia miasta. W [[1114]] trzęsienie ziemi zniszczyło szereg umocnień Antiochii, więc Roger zabrał się za ich odbudowę, szczególny nacisk kładąc na te przygraniczne. W roku [[1115]], w obliczu najazdu armii [[Wielcy Seldżucy|Wielkich Seldżuków]], zawarł sojusz z muzułmańskimi władcami Aleppo i [[Damaszek|Damaszku]]. Sojusznicza armia szybko jednak rozpadła się, i ostatecznie [[14 września]] [[1115]] roku pod Danis Roger zaatakował Seldzuków dysponując jedynie siłami Antiochii i niewielkimi posiłkami z [[Hrabstwo Edessy|Edessy]]. Wykorzystując czynnik zaskoczenia wybił wtedy nieprzyjacielską armię niemal do nogi. Była to ostatnia próba odzyskania władzy nad [[Syria|Syrią]] przez Wielkich Seldżuków.
 
Wydawało się że po tym zwycięstwie Rogerowi uda się wreszcie zdobyċzdobyć Aleppo, jednak w [[1118]] roku mieszkańcy miasta wezwali na pomoc [[Ilghazi|Ilghaziego]] z dynastii [[Artukidzi|Artukidów]], jednego z napotężniejszychnajpotężniejszych władców w tym regionie, który przejął władzę nad miastem. Ilghazi najechał księstwo w [[1119]] roku, Roger zaś nie zaczekał na posiłki z [[Królestwo Jerozolimskie|Jerozolimy]] i [[Hrabstwo Trypolisu|Trypolisu]], i wyruszył przeciwko niemu. W dniu [[28 czerwca]] zorientował się, że jego armia została otoczona, i podjął nieudaną próbę wyrwania się z kotła, podczas której zginął wraz z niemal wszystkimi żółnierzamiżołnierzami. Co nader znamienne, miejsce bitwy zostało póżniejpóźniej nazwane "krwawym polem" (łac. ''Ager Sanguinis''), i właśnie jako [[Bitwa na Krwawym Polu|bitwa na Krwawym Polu]] przeszła ona do historii. W wyniku klęski, w rezultacie ktorejktórej Antiochia straciła kwiat swojego [[Normanowie|normańskiego]] rycerstwa, pozycja księstwa wśród państw krzyżowców znacznie spadła, a Aleppo ze strony broniącej się przed Antiochią przekształciło się w agresywną siłę zagrażającą jej istnieniu.
 
==Bibliografia==