Hypogeum Ħal Saflieni: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
m lit. |
||
Linia 21:
Badania archeologiczne były jednak kontynuowane pod kierunkiem [[Temi Zammit|Temi Zammita]]. W [[1980]] roku podziemny kompleks został wpisany na [[lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa UNESCO]]. W [[1992]] roku [[hypogeum]] zamknięto, gdyż tłumy zwiedzających zagrażały naskalnym malowidłom. Ponownie otwarto je dla turystów po wprowadzeniu dodatkowych zabezpieczeń w [[2000]] roku. Liczba odwiedzających jest jednak limitowana. [[Heritage Malta]], państwowa organizacja opiekująca się zabytkami, zezwala na zwiedzenie hypogeum przez 80 osób każdego dnia.
Łączna powierzchnia wszystkich pomieszczeń podziemnej konstrukcji wynosi około 800 metrów kwadratowych. Znajdują się one na trzech poziomach, z których najniższy sięga 14 [[metr]]ów poniżej poziomu ziemi. Cała budowla przetrwała do dziś w stanie prawie nienaruszonym. Wewnątrz znajdują się [[korytarz]]e, [[
Wiele form zachowanych w [[hypogeum]] przypomina [[Megalityczne świątynie Malty|naziemne świątynie neolityczne]]. Znajdują się tam [[menhir]]y, nisze [[trylit]]yczne, kręgi kamienne i miejsca, gdzie przywiązywano zwierzęta ofiarne. [[Strop]]y hypogeum są nienaruszone, nie zachował się natomiast dach żadnej ze świątyń naziemnych. Dlatego odkrycie [[hypogeum]] umożliwiło archeologom wysunięcie nowych [[hipoteza|hipotez]] na temat dawnego kształtu [[Megalityczne świątynie Malty|neolitycznych maltańskich świątyń]].
| |||