'''Jan Biskupiec, Jan z Opatowca''' (ur. [[1376]] r., zm. [[1452]] r.)
Pochodził z [[Mieszczaństwo|mieszczańskiej]] rodziny [[Kraków|krakowskiej]]. Był [[dominikanin]]em - wstapiłwstąpił do klasztoru o.o. Dominikanów w [[Opatowiec|Opatowcu]]. W roku [[1405]] został przeorem krakowskich dominikanów, a w [[1414]] został [[prowincjał]]em polskiej prowincji zakonu. Był bliskim współpracownikiem, spowiednikiem i doradcą króla [[Władysław Jagiełło|Władysława Jagiełły]]. W latach [[1409]] - [[1410]] brał udział w [[Sobór w Pizie|soborze w Pizie]]. Aby objąć [[biskupstwo chełmskie]] - z polecenia samego króla - zrzekł się w [[1417]] r. funkcji prowincjała Dominikanów. Wdał się w konflikt z biskupem krakowskim [[Zbigniew Oleśnicki (kardynał)|Zbigniewem Oleśnickim]], którego przedmiotem była sprawa przyłączenia archidiakonatu lubelskiego (należącego do [[diecezja krakowska|diecezji krakowskiej]]) do biskupstwa chełmskiego.
