[[Grafika:Beniamin Krusche.jpg|thumb|150px| |Bemiamin Krusche (ur. 1807 r., zm. 1882 r.)]]'''Bogumił i Beniamin Krusche''' - twórcy największej fabryki włókienniczej w [[Pabianice|Pabianicach]]. Założycielem firmy był tkacz Gottlieb (czyli Bogumił) Krusche, urodzony w 1769 r. w [[Reichenau]] w [[Saksonia|Saksonii]], który osiadł w Pabianicach we wrześniu [[1825]] r. i rok później założył tu ręczną [[manufaktura|manufakturę]] tkacką liczącą początkowo zaledwie 9 warsztatów do wyrobów bawełnianych. Jego dzieło kontynuował syn - Beniamin i spadkobiercy. [[Grafika:Reklama Krusche-Ender.jpg|thumb|150px|left| |Reklama zakładu Krusche-Ender]]następniesyn - Beniamin i ich spadkobiercy. Dzięki talentom tych przedsiębiorców, zyskom z produkcji i sprzedaży własnych produktów, pożyczkom rządowym i kredytom bankowym oraz niezwykle korzystnej koniunkturze, ich niewielka manufaktura stała się w szybkim czasie wielkim i nowoczesnym zakładem przemysłowym. Sprowadzono mechaniczne warsztaty tkackie i inne maszyny, a do ich napędu zastosowano już od 1850 r. maszyny parowe, zaś od [[1896]] r. - silniki elektryczne. Firma Kruschego przejęła też pabianicką przędzalnię bawełny i z czasem opanowała cały cykl produkcyjny tkanin bawełnianych. Kiedy w zarządzanie firmą włączył się zięć Beniamina Krusche - [[Karol Ender]] , spółka zmieniła nazwę na "Krusche i Ender". Jej wyroby słynęły z bardzo dobrej jakości, wielokrotnie nagradzanej na różnych wystawach od Petersburga po Wiedeń i Paryż. Po II wojnie światowej zakłady „Krusche i Ender” zostały upaństwowione i otrzymały nazwę: Pabianickie Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Rewolucji 1905 r. Niedawno usłyszeliśmy o ostatecznym bankructwie firmy „[[Pamotex]] S.A.”, ostatniego spadkobiercy słynnej „pabianickiej bawełny”.
