Ścieżka holownicza
Ścieżka holownicza lub ścieżka flisacka – droga lub ścieżka wzdłuż brzegu rzeki, kanału lub innego szlaku żeglugi śródlądowej. Celem ścieżki jest umożliwienie pojazdowi, zwierzętom pociągowym lub grupie ludzi (w Rosji zwanych burłakami) ciągnięcia łodzi lub barki[1].
Po rewolucji przemysłowej ciągnięcie łodzi zostało wyparte przez łodzie wyposażone w silniki oraz szybszy transport kolejowy. Od tego czasu wiele ścieżek holowniczych zostało przekształconych w szlaki turystyczne dla turystów pieszych lub ścieżki rowerowe, używane także do celów jeździeckich, zaś w zimie do biegów narciarskich i przez użytkowników skuterów śnieżnych. W Anglii obecnie nadal nazywane są towpaths, ale tylko sporadycznie są używane do holowania łodzi.
W Polsce ścieżki holownicze znajdują się m.in. w Bydgoszczy[2] i Gdańsku[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Dariusz Ostapowicz: Historia dzielnicy Gdańsk-Stogi. [w:] Mała Ojczyzna Stogi. Historia i współczesność. [dostęp 2011-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-11)].
- ↑ Barki bydgoskie - Berlinki. Bydgoszcz-Bromberg. [dostęp 2011-09-09].