(890) Waltraut
planetoida
(890) Waltraut – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 96 dni w średniej odległości 3,02 au. Została odkryta 11 marca 1918 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa pochodzi od Waltraute, bohaterki opery Zmierzch bogów Richarda Wagnera[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (890) 1918 DK.
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
11 marca 1918 |
| Numer kolejny |
890 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1918 DK |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
3,0245 au |
| Mimośród |
0,0535 |
| Peryhelium |
2,8625 au |
| Aphelium |
3,1864 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 96 dni 5 godzin |
| Średnia prędkość |
17,12 km/s |
| Inklinacja |
10,85° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
28,376 km |
| Okres obrotu |
12,581 h |
| Albedo |
0,121 |
| Jasność absolutna |
10,78m |
| Typ spektralny |
CTGU |
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 80. ISBN 3-540-00238-3.
Bibliografia edytuj
- (890) Waltraut w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (890) Waltraut w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne edytuj
- Diagram orbity (890) Waltraut w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)