13 Włodzimierski Pułk Ułanów

13 Włodzimierski pułk ułanów (ros. 13-й уланский Владимирский полк) – oddział kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego.

13 Włodzimierski pułk ułanów
13-й уланский Владимирский полк
Ilustracja
Historia
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Sformowanie

1701

Rozformowanie

1918

Patron

Michał Mikołajewicz Romanow

Działania zbrojne
III wojna północna
IV wojna rosyjsko-turecka
VI wojna rosyjsko-turecka
wojna kaukaska
wojna polsko-rosyjska 1830-1831
X wojna rosyjsko-turecka
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

na terenie ziem polskich:
Białystok(1866-1875)
Zamość(1875-1877)
Włodawa (1888-1892)
Mińsk Mazowiecki (1892-1913)
Garwolin (1913-1914)

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

kawaleria

Podległość

Warszawski OW (1914),
13 Dywizja Kawalerii,
14 Korpus Armijny

Charakterystyka edytuj

21 maja 1701 został sformowany pułk dragonów Pułkownika Żdanowa. W październiku 1706 został przemianowany na Włodzimierski pułk dragonów. 16 lutego 1727 oddział został przemianowany na 2 Ałatyrski pułk dragonów. 13 listopada tego samego roku jednostce została przywrócona poprzednia nazwa. W latach 1849–1909 szefem pułku był wielki książę Michał Mikołajewicz Romanow. W latach 1883-1907 oddział nosił nazwę: 38 Włodzimierski Pułk Dragonów Jego Imperatorskiej Wysokości Wielkiego Księcia Michała Mikołajewicza (ros. 38-й драгунский Владимирский Его Императорского Высочества великого князя Михаила Николаевича полк). W latach 1876-1900 służbę w pułku pełnił Bronisław Bojarski de Bojary Czarnota. W okresie od 5 stycznia 1909 do 1 stycznia 191 oddziałem dowodził pułkownik baron Carl Gustaf Mannerheim. Do I wojny światowej jednostka stacjonowała w Mińsku Mazowieckim. Razem z 13 pułkiem dragonów z Garwolina tworzyła 1 Brygadę 13 Dywizji Kawalerii. W 1918 roku pułk został rozformowany.

Znani żołnierze edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj