31 Dywizja Piechoty (Imperium Rosyjskie)

31 Dywizja Piechoty (ros. 31-я пехотная дивизия) – wielka jednostka piechoty Armii Imperium Rosyjskiego.

31 Dywizja Piechoty
31-я пехотная дивизия
Historia
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Sformowanie

1863

Rozformowanie

1918

Dowódcy
Pierwszy

gen. mjr Nikołaj Wedemeyer

Ostatni

gen. mjr Michaił Wołchowskoj

Organizacja
Dyslokacja

Charków

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

10 Korpus Armijny (1914)

31 DP wchodziła w skład X Korpusu Armijnego.

Struktura organizacyjna edytuj

Organizacja w 1914[1]
  • Dowództwo 31 Dywizji Piechoty w Charkowie
  • I Brygada (ros. 1-я бригада)
    • 121 Penzeński Pułk Piechoty generała feldmarszałka grafa Milutina w Charkowie
    • 122 Tambowski Pułk Piechoty w Charkowie
  • II Brygada (ros. 2-я бригада) w Kursku (1903-1910), a później w Charkowie
    • 123 Kozłowski Pułk Piechoty w Kursku (1903-1910), a później w Charkowie
    • 124 Woroneżski Pułk Piechoty
  • XXXI Brygada Artylerii (ros. 31-я артиллерийская бригада)

Oficerowie dywizji edytuj

Dowódcy dywizji

W czasie rosyjsko-japońskiej w 31 DP pełnili służbę niżej wymienieni oficerowie:

  • gen. Wasiljew - dowódca II Brygady
  • płk Rześniowiecki - 124 pp
  • kpt./ppłk Uljanow, syn Polki z domu Laudańskiej - dowódca III/124 pp
  • por. Leon Berbecki - młodszy oficer 11/124 pp, a następnie dowódca 10/124 pp
  • ppor. Wiktor Thommee - młodszy oficer 10/124 pp

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

  • Armia Imperium Rosyjskiego
  • Leon Berbecki, Pamiętniki generała broni Leona Berbeckiego, Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 1959, wyd. I.