8 kobiet
8 kobiet[3][4] (fr. 8 Femmes) – francuski film kryminalny z elementami musicalu, który powstał na podstawie sztuki Roberta Thomasa pod tym samym tytułem. Na ekranach kin zadebiutował w 2002.
| |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
2001 |
| Data premiery |
8 stycznia 2002 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
103 min[1] |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Danielle Darrieux |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia |
Arnaud de Moleron[1] |
| Kostiumy |
Pascaline Chavanne[1] |
| Montaż |
Laurence Bawedin[1] |
| Produkcja |
Arnaud de Moléron[1] |
| Dystrybucja | |
| Budżet |
8 000 000 € |
| Nagrody | |
| Srebrny Niedźwiedź FF w Berlinie, Felix w 2002 | |
| Strona internetowa | |
Fabuła edytuj
Akcja filmu toczy się zimą tuż przed świętami Bożego Narodzenia w latach 50. w dużej, wiejskiej posiadłości[5][6]. Pan domu, bogaty przemysłowiec Marcel, zostaje znaleziony w sypialni ze sztyletem wbitym w klatkę piersiową[7]. O zabójstwo podejrzane są powiązane z nim kobiety, które przebywają w domu: żona Gaby, siostra Pierrette, teściowa Mamy, szwagierka Augustine, córki: Suzon i Catherine oraz dwie służące: Louise i Chanel[7]. Każda ma motyw, by zabić, ale i alibi[5]. Wszystkie wzajemnie się oskarżają, nie ufając sobie nawzajem[7]. Próba wskazania mordercy prowadzi do ujawnienia sekretów i prawdziwej natury każdej z kobiet[5]. Wychodzi na jaw, że Gaby nigdy nie kochała męża, Augustine podkochiwała się w szwagrze, Mamy odmówiła zięciowi wsparcia finansowego, Louise miała romans z panem domu, Suzon jest w ciąży, a Pierrette była skonfliktowana z bratem i miała ukryty romans z Chanel[8].
Na koniec wychodzi na jaw, że Marcel upozorował własną śmierć, w czym pomogła mu Catherine. Poznawszy prawdziwe oblicza bliskich sobie kobiet, pan domu popełnia samobójstwo.
Każda z kobiet śpiewa w filmie jedną ze znanych francuskich piosenek we własnej aranżacji[5].
Obsada edytuj
Spis sporządzono na podstawie materiału źródłowego[1].
- Danielle Darrieux – Mamy, matka Gaby i Augustine oraz teściowa Marcela
- Catherine Deneuve – Gaby, żona Marcela
- Isabelle Huppert – Augustine, szwagierka Marcela
- Fanny Ardant – Pierrette, siostra Marcela
- Ludivine Sagnier – Catherine, córka Gaby i Marcela
- Virginie Ledoyen – Suzon, córka Gaby i pasierbica Marcela
- Emmanuelle Béart – Louise, pokojówka i kochanka pana domu
- Firmine Richard – Chanel, służąca i kucharka
- Dominique Lamure – Marcel
Produkcja edytuj
Reżyserem i głównym scenarzystą 8 kobiet został François Ozon, któremu w tworzeniu scenariusza pomagała Marina de Van[1]. Główną inspiracją do nakręcenia filmu była sztuka teatralna Roberta Thomasa z 1961 o tym samym tytule[9]. Twórcy inspirowali się także amerykańskimi melodramatami i musicalami z lat 50. oraz twórczością reżyserów, takich jak Rainer Werner Fassbinder, Luis Buñuel, George Cukor i François Truffaut[9].
Zdjęcia do filmu rozpoczęto w marcu 2001, zrealizowała je Jeanne Lapoirie[1]. Za montaż odpowiadał Laurence Bawedin[1]. Kierownikiem produkcji przy 8 kobietach był Arnaud de Moléron, film wyprodukowali Olivier Delbosc i Marc Missonnier[1]. Muzykę do filmu skomponował Krishna Levy, za scenografię odpowiadał – Arnaud de Moleron, a za kostiumy – Pascaline Chavanne[1].
Ścieżka dźwiękowa edytuj
- „Papa t’es plus dans le coup” – Catherine
- „Message personnel” – Augustine
- „A quoi sert de vivre libre” – Pierrette
- „Mon amour, mon ami” – Suzon
- „Pour ne pas vivre seul” – Chanel
- „Pile ou Face” – Louise
- „Toi jamais” – Gaby
- „Il n’y a pas d’amour heureux” – Mamy
Odbiór edytuj
Film do października 2002 obejrzało ponad 2 mln widzów w Europie, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[6].
Nagrody edytuj
- 2002 – Nagroda specjalna jury na 52. MFF w Berlinie dla François Ozon
- 2002 – Srebrny Niedźwiedź za wybitne osiągnięcie artystyczne na MFF w Berlinie dla zespołu aktorskiego (Emmanuelle Béart, Isabelle Huppert, Virginie Ledoyen, Catherine Deneuve, Danielle Darrieux, Fanny Ardant, Ludivine Sagnier i Firmine Richard)
- 2002 – Srebrny Niedźwiedź na MFF w Berlinie dla najbardziej obiecującej aktorki dla Ludivine Sagnier
- 2002 – Europejska Nagroda Filmowa dla najlepszej aktorki – zbiorowo dla: Emmanuelle Béart, Isabelle Huppert, Virginie Ledoyen, Catherine Deneuve, Danielle Darrieux, Fanny Ardant, Ludivine Sagnier i Firmine Richard
W 2002 film został wyselekcjonowany jako francuski kandydat do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, ale ostatecznie nie uzyskał nominacji.
Bibliografia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t „8 kobiet”: czołówka. film.interia.pl. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).
- ↑ Gutekfilm-dystrybutor. [dostęp 2014-03-21].
- ↑ 8 kobiet-IMDb. [dostęp 2014-03-21].
- ↑ 8 kobiet-Stopklatka. [dostęp 2014-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-17)].
- ↑ a b c d 8 kobiet – o filmie. film.interia.pl. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).
- ↑ a b Gal: Twórca "8 kobiet" w Polsce. kultura.onet.pl, 2008-10-16. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).
- ↑ a b c 8 kobiet. telemagazyn.pl. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).
- ↑ Detailed Review Summary of „8 Women”. allreaders.com. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).
- ↑ a b 8 atutów „8 kobiet”. film.interia.pl. [dostęp 2022-01-16]. (pol.).