APEC (Asia-Pacific Economic Co-operation, pol. Wspólnota Gospodarcza Azji i Pacyfiku) – luźny układ integracyjny dotyczący współpracy gospodarczej krajów Azji i obrzeży Pacyfiku, powołany w 1989 r. w Canberze podczas nieformalnego spotkania 6 państw członkowskich ASEAN i Australii, Nowej Zelandii, Kanady, USA, Japonii i Korei Południowej. Sekretariat APEC został utworzony w 1993 roku i znajduje się w Singapurze. Szczyt APEC organizowany jest corocznie od 1993.

Wspólnota Gospodarcza Azji i Pacyfiku
Asia-Pacific Economic Co-operation
Mapa
     państwa członkowskie APEC
Siedziba

Singapur

Utworzenie

1989

Rozwiązanie

istnieje

Strona internetowa

APEC nie jest organizacją międzynarodową (taką jak Unia Europejska), ani także nie zamierza o taki status się ubiegać. Współpraca w ramach tego układu opiera się wyłącznie na deklaracjach politycznych, tak więc podmiotami APEC są gospodarki państw. Deklaracje zasadniczo są przyjmowane podczas odbywających się co roku posiedzeń szefów państw i rządów oraz odrębnych posiedzeń państw członkowskich. W kręgu państw APEC nie są zawierane żadne umowy państwowe. Działalność APEC opiera się na podejmowaniu konsensusu wyłącznie w kwestiach spornych.

Cele APEC:

  • znoszenie barier celnych
  • współpraca technologiczna
  • dążenie do ściślejszej integracji gospodarczej
  • popieranie wzrostu gospodarczego i sprawiedliwego rozwoju

Wyżej wymienione cele współpracy gospodarczej zostały określone w deklaracji politycznej z 15 listopada 1994 podczas drugiego posiedzenia szefów państw w indonezyjskim Bogor.

Istotę funkcjonowania APEC odzwierciedla strategia przyjęta podczas posiedzenia szefów państw lub rządów 19 listopada 2005 w Pusan. Dokument ten uwzględnia oprócz liberalizacji obrotów towarowych, także możliwość tworzenia odrębnych stref wolnego handlu.

Członkowie APEC edytuj

Do APEC należy 21 państw:

  • kraje przyjęte w 1994

Osiągnięcia APEC edytuj

Podstawowym osiągnięciem jest znaczący wzrost wymiany towarowej oraz przypływu inwestycji. Łączna wartość eksportu towarów APEC zwiększyła się z 1,5 bln dol. w 1992 do niemal 4,5 bln dol. (2005). Natomiast łączna wartość importu towarów wzrosła w tym samym okresie z ok. 1,5 do 5 bln dol. Największymi odbiorcami bezpośrednich inwestycji zagranicznych w 1995 były: USA (58,77 mld dol.), Chiny (37,52 mld dol.), Australia (11,97 mld dol) i Singapur (11,54 mld dol.). Z kolei największymi odbiorcami bezpośrednich inwestycji zagranicznych w 2005 były: Chiny i Hongkong (odpowiednio 72,41 i 35,90 mld dol.), USA (99,44 mld dol.), a także Kanada (33,82 mld. dol).

Coroczne spotkania na szczycie edytuj

Rok # Data Kraj Miasto
1989 1 6–7 listopada   Australia Canberra
1990 2 29–31 lipca   Singapur Singapur
1991 3 12–14 listopada   Korea Południowa Seul
1992 4 10–11 września   Tajlandia Bangkok
1993 5 19–20 listopada   Stany Zjednoczone Wyspa Blake’a
1994 6 15–16 listopada   Indonezja Bogor
1995 7 18–19 listopada   Japonia Osaka
1996 8 24–25 listopada   Filipiny Subic
1997 9 24–25 listopada   Kanada Vancouver
1998 10 17–18 listopada   Malezja Kuala Lumpur
1999 11 12–13 września   Nowa Zelandia Auckland
2000 12 15–16 listopada   Brunei Bandar Seri Begawan
2001 13 20–21 października   Chiny Szanghaj
2002 14 26–27 października   Meksyk Los Cabos
2003 15 20–21 października   Tajlandia Bangkok
2004 16 20–21 listopada   Chile Santiago
2005 17 18–19 listopada   Korea Południowa Pusan
2006 18 18–19 listopada   Wietnam Hanoi
2007 19 8–9 września   Australia Sydney
2008 20 22–23 listopada   Peru Lima
2009 21 14–15 listopada   Singapur Singapur
2010 22 13–14 listopada   Japonia Jokohama
2011 23 12–13 listopada   Stany Zjednoczone Honolulu
2012 24 9–10 września   Rosja Władywostok
2013 25 5–7 października   Indonezja Bali
2014 26 10–11 listopada   Chiny Pekin
2015 27 18–19 listopada   Filipiny Pasay
2016 28 19–20 listopada   Peru Lima
2017 29 10–11 listopada   Wietnam Đà Nẵng
2018 30 17–18 listopada   Papua-Nowa Gwinea Port Moresby
2019 31 16–17 listopada (odwołany)   Chile Santiago
2020 31 20 listopada   Malezja Kuala Lumpur (przeprowadzane w Internecie)
2021 32 12 listopada   Nowa Zelandia Auckland (przeprowadzane w Internecie)
2022 33 18-19 listopada   Tajlandia Bangkok
2023 34 15-17 listopada   Stany Zjednoczone San Francisco
2024 35 Zostaną ogłoszone później   Peru Lima
2025 36 Zostaną ogłoszone później   Korea Południowa Zostaną ogłoszone później
2026 37 Zostaną ogłoszone później Zostaną ogłoszone później Zostaną ogłoszone później

Bibliografia edytuj

  • Najnowsza historia świata tom 4 1995–2007 – Artur Patka, Jan Rydel, Janusz Józef Węc
  • Sandra Buckley: The Encyclopedia of Contemporary Japanese Culture, Taylor and Francis, 2009, ISBN 978-0-415-48152-6.

Linki zewnętrzne edytuj