Ahmed Tevfik Pasza

osmański urzędnik, Wielki wezyr Imperium Osmańskiego

Ahmed Tevfik Pasza, osm. احمد توفیق پاشا (ur. 11 lutego 1845 w Stambule, zm. 8 października 1936 tamże) – osmański urzędnik, trzykrotny i zarazem ostatni Wielki wezyr Imperium Osmańskiego.

Ahmed Tevfik Pasza
Ilustracja
Ahmed Tevfik Pasza w 1907
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1845
Stambuł

Data i miejsce śmierci

8 października 1936
Stambuł

Wielki wezyr
Okres

od 13 kwietnia 1909
do 5 maja 1909

Przynależność polityczna

Komitet Jedności i Postępu

Poprzednik

Hüseyin Hilmi Pasza

Następca

Hüseyin Hilmi Pasza

Okres

od 11 listopada 1918
do 3 marca 1919

Poprzednik

Ahmed İzzet Pasza

Następca

Damad Ferid Pasza

Okres

od 21 października 1920
do 4 listopada 1922

Poprzednik

Damad Ferid Pasza

Następca

likwidacja urzędu

Odznaczenia
Order Zasług Korony Pruskiej Honorowy Rycerz Wielki Komandor Orderu Gwiazdy Indii (Wielka Brytania)
Ahmed Tevfik Pasza z dziećmi

Życiorys edytuj

Był synem oficera kawalerii Ismaila Hakki Paszy, pochodzącego z tatarskiego rodu Girej, z Krymu i Gülşinas Banu. Przez wiele lat pracował w służbie dyplomatycznej - na placówkach w Rzymie, Wiedniu, Petersburgu i w Atenach. W latach 1885–1895 był ambasadorem Imperium Osmańskiego w Berlinie, a w latach 1909–1914 w Londynie[1]. W czasie pełnienia misji dyplomatycznej w Berlinie szczególnie zainteresował się systemem szkolnictwa wyższego w Niemczech, który pragnął zaadaptować do warunków tureckich[2].

W 1895 objął urząd ministra spraw zagranicznych, który sprawował do 1909. Trzykrotnie obejmował urząd Wielkiego wezyra – w 1909, w 1918 i po raz ostatni w 1920. Był ostatnią osobą pełniącą ten urząd. Po upadku Imperium Osmańskiego stracił tytuł paszy, a w 1934 przyjął nazwisko „Okday”. Pochowany na cmentarzu Edirnekapi (Edirnekapı Şehitliği) w Stambule.

Był żonaty (żona Elisabeth Schumi), miał pięcioro dzieci. W 1986 ukazały się wspomnienia Şefika Okdaya, pt. Büyükbabam Son Sadrazam Ahmet Tevfik Paşa (Mój dziadek Ahmed Tevfik Pasza • Ostatni Wielki Wezyr).

Przypisy edytuj

  1. The Diary of Karl Süssheim (1878-1947): Orientalist Between Munich and Istanbul, opr. Barbara Fleming, Franz Steiner Verlag 2002, s. 21
  2. Jacob Landau, Exploring Ottoman and Turkish History, C. Hurst & Co. Publishers 2004, s. 231

Bibliografia edytuj