Alb (geologia)
szósty i ostatni wiek wczesnej kredy
| System | Oddział | Piętro | Wiek (mln lat) | |
|---|---|---|---|---|
| Paleogen | Paleocen | Dan | młodsze | |
| Kreda | Górna | Mastrycht | 66,0–72,1 | |
| Kampan | 72,1–83,6 | |||
| Santon | 83,6–86,3 | |||
| Koniak | 86,3–89,8 | |||
| Turon | 89,8–93,9 | |||
| Cenoman | 93,9–100,5 | |||
| Dolna | Alb | 100,5–113,0 | ||
| Apt | 113,0–125,0 | |||
| Barrem | 125,0–129,4 | |||
| Hoteryw | 129,4–132,9 | |||
| Walanżyn | 132,9–139,8 | |||
| Berrias | 139,8–145,0 | |||
| Jura | Górna | Tyton | starsze | |
| Podział według IUGS, luty 2017 | ||||
Alb (ang. Albian) – termin ma dwa znaczenia:
- w sensie geochronologicznym – najmłodszy (szósty) wiek wczesnej kredy, trwający około 12,5 miliona lat (od ok. 113,0 do 100,5 mln lat temu). Alb jest młodszy od aptu a starszy od cenomanu.
- w sensie chronostratygraficznym – najwyższe (szóste) piętro dolnej kredy w eratemie mezozoicznym, wyższe od aptu a niższe od cenomanu. Stratotyp dolnej granicy walanżynu nie jest jeszcze zatwierdzony przez ICS. Dolna granica oparta jest o pierwsze pojawienie się mikroskamieniałości Praediscosphaera columnata.
Nazwa piętra (wieku) pochodzi od łacińskiej nazwy (Alba) rzeki Aube we Francji.
Bibliografia edytuj
- Prof. Sorin Filipescu: International Commission on Stratigraphy. [dostęp 2008-08-15]. (ang.).
