Albatros D.II

Albatros D.II
	Dane podstawowe
Państwo	Cesarstwo Niemieckie
Producent	Albatros Flugzeugwerke
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	jednosilnikowy dwupłat o konstrukcji drewnianej
Załoga	1
	Historia
Data oblotu	1916
	Dane techniczne
Napęd	1 Mercedes D.III
Moc	160 KM (119 kW)
	Wymiary
Rozpiętość	8,5 m
Długość	7,42 m
Wysokość	2,59 m
Powierzchnia nośna	24,50 m²
	Masa
Własna	637 kg
Startowa	888 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	175 km/h
Pułap	5180 m (maksymalny); 5200 m (praktyczny)
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	2 x karabin maszynowy 7,92 mm lMG 08 (Spandau)
	Użytkownicy
	Cesarstwo Niemieckie, Austro-Węgry, Polska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Albatros D.II – niemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej. Był ulepszoną wersją samolotu Albatros D.I, do którego wprowadzono zmiany mające na celu m.in. poprawienie widoczności z kabiny pilota (w tym celu obniżono górny płat, przysuwając go bliżej kadłuba). Samolot wyposażony był w sześciocylindrowy, chłodzony wodą silnik Mercedes D.III o mocy 160 KM i wyposażony w dwa synchronizowane karabiny maszynowe lMG 08.

W sierpniu 1916 r. zamówiono pierwsze 100 egzemplarzy samolotu. Wkrótce wszedł on do służby bojowej. Z samolotów tych uformowano po raz pierwszy w niemieckim lotnictwie wyspecjalizowane eskadry myśliwskie, zapewniające większą skuteczność podczas walk. Podobne eskadry istniały w lotnictwie alianckim (francuskim i brytyjskim) już od 1915 r. Dowódcą eskadry Jagdstaffel 2 (w skrócie Jasta 2) został we wrześniu 1916 roku Oswald Boelcke, jeden z niemieckich asów myśliwskich I wojny światowej. W eskadrze latali m.in.: Manfred von Richthofen (późniejszy czołowy as niemiecki), Erwin Böhme i Hans Reimann. Podczas pierwszego miesiąca działalności w Jasta 2, do końca września Boelcke zestrzelił 11 brytyjskich samolotów, latając przez krótki czas na dwupłatowych myśliwcach Fokker D.III, a od 17 września na Albatros D.II.

Albatros D.II był produkowany na licencji w zakładach LVG oraz austro-węgierskich Oeffag i używany w austro-węgierskich siłach powietrznych. Austro-węgierskie wersje Albatrosa D.II wyposażone były w mocniejszy silnik Austro-Daimler o mocy 185 KM. Pojedynczych egzemplarzy używało także Wojsko Polskie w dwudziestoleciu międzywojennym.

Opis konstrukcji edytuj

Konstrukcja półskorupowa, drewniana; płaty prostokątne, drewniane, kryte płótnem.