Aleksander (Drabynko)
Aleksander, imię świeckie Ołeksandr Mykołajowycz Drabynko (ur. 18 marca 1977 w Korcu) – ukraiński biskup prawosławny.
| Ołeksandr Drabynko | |
| Metropolita perejasławski i wiszniewski | |
_(cropped).jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 marca 1977 |
| Metropolita perejasławsko-chmielnicki i wiszniewski | |
| Okres sprawowania |
2018–2019 |
| Metropolita perejasławski i wiszniewski | |
| Okres sprawowania |
od 2019 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
20 sierpnia 2006 |
| Diakonat |
20 grudnia 2004 |
| Prezbiterat |
28 lipca 2006 |
| Chirotonia biskupia |
19 grudnia 2007 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Młodość i wczesna działalność edytuj
Jego ojciec był z zawodu brygadzistą w kołchozie, matka – ekonomistką. Ma jednego brata. Jego rodzina była religijna, regularnie uczęszczała na nabożeństwa do monasteru Trójcy Świętej w Korcu, jeździła także na pielgrzymki do ławry Poczajowskiej[1]. W 1998 z wyróżniającymi wynikami ukończył moskiewskie seminarium duchowne. W 2002 ukończył wyższe studia teologiczne w Kijowskiej Akademii Duchownej. Swoją pracę kandydacką poświęcił sytuacji prawosławia na Ukrainie po uzyskaniu przez nią niepodległości[2].
20 grudnia 2004 metropolita kijowski i całej Ukrainy Włodzimierz wyświęcił go na diakona, zaś 28 lipca 2006 – na kapłana. 20 sierpnia 2006 w klasztorze św. Pantelejmona na górze Athos, także przed metropolitą Włodzimierzem[1], złożył wieczyste śluby zakonne z imieniem Aleksander, które przyjął na cześć świętego mnicha Aleksandra Świrskiego. W tym samym roku otrzymywał kolejno godności ihumena i archimandryty[2].
Biskup edytuj
10 grudnia 2007 miała miejsce jego chirotonia na biskupa perejasławsko-chmielnickiego, wikariusza eparchii kijowskiej. W 2010 podniesiony do godności arcybiskupiej[2]. Od 2011 do 2012 kierował Wydziałem Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[2].
Do 2012 był redaktorem oficjalnej witryny internetowej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[3]. Najbliższy współpracownik i osobisty sekretarz metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza[4].
23 grudnia 2011 został mianowany przez Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego przewodniczącym komisji, która w związku z chorobą metropolity kijowskiego Włodzimierza tymczasowo objęła zarząd metropolii kijowskiej[5]. Komisję tę po miesiącu Synod zlikwidował, wyznaczając jednego administratora metropolii – metropolitę wyszhorodzkiego i czarnobylskiego Pawła[6].
W lutym 2012 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego, obradując pod przewodnictwem metropolity odeskiego Agatangela (w czasie choroby metropolity Włodzimierza) zwolnił go ze stanowiska przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych i odebrał mu stałe członkostwo w Synodzie, zarzucając mu prezentowanie w mediach dokumentów przeznaczonych do wewnętrznego użytku Synodu, niezgodną z kanonami krytykę decyzji najwyższych organów cerkiewnych oraz innych biskupów[3]. 26 kwietnia 2013 Synod (już po powrocie Włodzimierza do czynnej działalności) wycofał się z tych zarzutów[7]. W listopadzie 2013 r. arcybiskup Aleksander otrzymał godność metropolity[8].
Po obaleniu rządów Wiktora Janukowycza po protestach na przełomie lat 2013 i 2014 stwierdził, iż oskarżenia pod adresem Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, zarzucające mu pozostawanie w służbie Kremla, Putina czy Janukowycza, chociaż nieobiektywne, nie były bezpodstawne. Uznał, że zjawisko to było negatywne, a Cerkiew powinna być przede wszystkim Cerkwią Chrystusa i ludu ukraińskiego[9]. Osobno skrytykował samego Janukowycza, obarczając go winą za śmierć uczestników protestów[10]. W czerwcu 2014 stwierdził, że ruchy separatystyczne na Ukrainie wschodniej i południowej mają niewielkie poparcie, a powoływanie się przez ich organizacje na prawosławną religię nie jest autentyczne[11].
15 grudnia 2018 r. jako jeden z dwóch biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, obok metropolity winnickiego Symeona, wziął udział w soborze, na którym ogłoszone zostało utworzenie Kościoła Prawosławnego Ukrainy. Postąpił tak wbrew stanowisku swojego Kościoła i w związku z tym został z niego wykluczony[12]. Sam publicznie deklaruje przynależność do Kościoła Prawosławnego Ukrainy[13]. Pełni posługę przy soborze Przemienienia Pańskiego w Kijowie (miejscowa parafia przeszła 18 grudnia 2018 r. pod jurysdykcję Kościoła Prawosławnego Ukrainy)[14]. 4 marca 2019 r. został ordynariuszem nowo utworzonej eparchii perejasławsko-chmielnickiej i wiszniewskiej[15]. 19 listopada 2019 r., w związku ze zmianą nazwy kierowanej przezeń eparchii na „perejasławska i wiszniewska”, również tytuł hierarchy uległ zmianie na „metropolita perejasławski i wiszniewski”[16].
Odznaczenia edytuj
- Order „Za zasługi” III stopnia (2009)[17]
- Order „Za zasługi” II stopnia (2013)[18]
- Order Księcia Jarosława Mądrego V stopnia (2019)[19][20]
Publikacje edytuj
Jest autorem prac poświęconych współczesnej sytuacji Kościołów prawosławnych na Ukrainie[21]. W 2013 wydał także zbiór artykułów i komentarzy pt. Bog. Czełowiek. Cerkow' [22].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Архиепископ Александр (Драбинко): Оптимист-администратор
- ↑ a b c d Александр, архиепископ Переяслав-Хмельницкий и Вишневский, викарий Киевской епархии (Драбинко Александр Николаевич)
- ↑ a b Журнали засідання Священного Синоду УПЦ від 21 лютого 2012 року
- ↑ МОНИТОРИНГ СМИ: Ближайший сподвижник митрополита Владимира смещен с ключевых постов и обвинен членами Синода в «смуте», «клевете на соборный разум Церкви и хуле на Духа Святого». Обвинения ложатся отчасти и на главу УПЦ МП
- ↑ Ж У Р Н А Л № 74
- ↑ Журнали засідання Священного Синоду УПЦ від 26 січня 2012 року
- ↑ A. Skoropadski, Архиерей получил индульгенцию
- ↑ В день своего рождения митрополит Киевский Владимир совершил Божественную литургию и удостоил высоких наград ряд архиереев Украинской Православной Церкви
- ↑ Митрополит УПЦ Александр (Драбинко): «Нас называют Церковью Москвы, Кремля, Путина, Януковича…»
- ↑ Януковича предлагают отлучить от Церкви
- ↑ Ukrainian Orthodox Church may become separate from Moscow Patriarchate - secretary of head of Ukrainian Orthodox Church
- ↑ УПЦ МП відреагувала на участь своїх ієрархів в Об'єднавчому соборі [online], www.unian.ua [dostęp 2018-12-16] (ukr.).
- ↑ Митрополит Олександр (Драбинко) заявив про двох кураторів від РФ у Московському Патріархаті [online], risu.org.ua [dostęp 2018-12-19].
- ↑ ПАРАФІЯ ОЛЕКСАНДРА (ДРАБИНКА) У КИЄВІ ПЕРЕЙШЛА ДО ПРАВОСЛАВНОЇ ЦЕРКВИ УКРАЇНИ. risu.org.ua, 20 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-20]. (ukr.).
- ↑ Синод ПЦУ утворив Переяславсько-Вишневську єпархію та відкрив новий монастир. risu.org.ua, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-06]. (ukr.).
- ↑ Відбулося засідання Священного Синоду. pomisna.info, 19 listopada 2019. [dostęp 2019-11-20]. (ukr.).
- ↑ Указ Президента України від 23 жовтня 2009 року № 864/2009 [online] (ukr.).
- ↑ Указ Президента України від 22 січня 2013 року № 35/2013 [online] (ukr.).
- ↑ ПОРОШЕНКО НАГОРОДИВ ОРДЕНАМИ ТРЬОХ МИТРОПОЛИТІВ ПЦУ. risu.org.ua, 14 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-14]. (ukr.).
- ↑ Указ Президента України від 13 січня 2019 року № 7/2019 [online] (ukr.).
- ↑ Чому розкольницькі угруповання в Україні називаються неканонічними
- ↑ БОГ. ЧЕЛОВЕК. ЦЕРКОВЬ. Беседы, избранные аналитические комментарии и статьи