Aleksander Połujański
Aleksander Połujański (ur. 5 marca 1814 w Wilnie, zm. 26 maja 1866 w Warszawie) – leśnik, popularyzator wiedzy leśnej. Rządowy Komisarz Leśny w Królestwie Polskim.
.jpg) Aleksander Połujański, 1865 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Syn Kazimierza i Eleonory ze Skirmuntów[1].
Pochodził z Wileńszczyzny. W 1837 r. ukończył studia w Instytucie Leśnym i Miernictwa w Petersburgu, próbował sił na Akademii Medyko – Chirurgicznej w Wilnie i Uniwersytecie Moskiewskim. Karierę zawodową w rządowej służbie leśnej Rosji rozpoczął jako leśniczy w guberni kazańskiej. Po kilku latach pracy, m.in. w guberniach: wołogodzkiej i moskiewskiej. W 1847 roku przybył do Królestwa Polskiego.
W latach 1849–1850 sekretarz w Oddziale Leśnym w Rządzie Guberni Warszawskiej, 1850-1851 adiunkt leśny w Służbie Leśnej Zewnętrznej Wydziału Dóbr i Lasów Rządowych Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, 1853–1854 sekretarz w Sekcji Dóbr i Lasów Rządowych Wydziału Skarbowego Rządu Gubernialnego Warszawskiego, 1855-1859 asesor nadleśny w Sekcji Dóbr i Lasów Rządowych Wydziału Skarbowego Rządu Gubernialnego Augustowskiego, 1859-1866 komisarz leśny w Służbie Leśnej Wydziału Dóbr i Lasów Rządowych Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, 1859–1866.
W 1860 uzyskał rangę radcy honorowego. Odznaczony Orderem Św. Stanisława 3 klasy i medalem za 15 lat nieskazitelnej służby[2].
Zmarł 26 maja 1866 roku w Warszawie[3].
Był założycielem jedynego z pierwszych w Królestwie Polskim czasopism poświęconego sprawom leśnym – „Rocznika Leśniczego”, który ukazywał się w latach 1861–1865. Jego kontynuacją był „Goniec Leśny i Wiejski” wychodzący tylko do czerwca 1866 roku. Był autorem kilkaset artykułów do prasy fachowej, ogłaszanych w prasie codziennej, czasopismach i kalendarzach oraz licznych szkiców historycznych i etnograficznych.
Był encyklopedystą, jednym z autorów haseł do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859–1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii[4]. Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1858-1866)[5].
Dnia 9 stycznia 1851 r. ożenił się z Henryką Aleksandrą Niedzieską h. Pogoń[6], córką Jakuba, obywatela ziemskiego, właściciela dóbr Kraśnicza Wola w guberni warszawskiej[7]. Z tego małżeństwa przyszło na świat czworo dzieci.
Grób rodziny Połujańskich znajduje się na warszawskich Powązkach[8].
Wybrane publikacje edytuj
- „Opisanie lasów Królestwa Polskiego i guberni zachodnich Cesarstwa Rosyjskiego pod względem historycznym, statystycznym i gospodarczym” (tom 1-4, 1854-1855)
- „Wędrówki po guberni augustowskiej w celu naukowym odbyte” (Warszawa 1859)[9]
- „Listy historyczno-statystyczne o guberni augustowskiej” (1856-1857)
- „Leśnictwo polskie” (1862-63)
- „Bukiet literacki” (zbiór poezji, Warszawa 1851)[10].
Przypisy edytuj
- ↑ USC Warszawa-Św. Jana, ślub 1/1851 [online].
- ↑ Alicja Kulecka (red.), Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów. Wpisy z bazy danych, Warszawa 2019, poz. 11788 i 11789.
- ↑ USC Warszawa-Nawiedzenia NMP, zgon 276/1866 [online].
- ↑ „Encyklopedia Powszechna”, tom I, wyd. Samuel Orgelbrand, Warszawa, 1859.
- ↑ Handbuch des Lemberger Sttathalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1858, s. 250; 1859, s. 267; 1860, s. 270; 1861, s. 402; 1862, s. 414; 1863, s. 425; 1864, s. 434; 1865, s. 447; 1866, s. 462.
- ↑ Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861, Warszawa 2000, s. 471.
- ↑ USC Warszawa-Św. Jana, ślub 1/1851. [online]
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: HENRYKA POŁUJAŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-12-16].
- ↑ Aleksander Połujański, Wędrówki po gubernji augustowskiéj w celu naukowym odbyte, Warszawa 1859.
- ↑ Aleksander Połujański, Bukiet literacki, Warszawa 1851.
Linki zewnętrzne edytuj
- Biografia postaci
- Publikacje Aleksandra Połujańskiego w bibliotece Polona