Aleksandr Barkov (ros. Александр Александрович Барков, trb. Aleksandr Aleksandrowicz Barkow; ur. 2 września 1995 w Tampere) – fiński hokeista pochodzenia rosyjskiego. Reprezentant Finlandii, olimpijczyk. Podczas draftu NHL w roku 2013 wybrany jako drugi, jednocześnie stając się najwyżej wybranym Europejczykiem tego draftu.

Aleksandr Barkov
Ilustracja
Aleksandr Barkov w barwach Florida Panthers (2015)
Data i miejsce urodzenia

2 września 1995
Tampere

Obywatelstwo

Rosja / Finlandia

Wzrost

188 cm

Pozycja

napastnik (center)

Uchwyt

lewy

Informacje klubowe
Klub

Florida Panthers

Numer w klubie

16

Draft

KHL 2012, numer: 2 (1 runda)
Łokomotiw Jarosław

Draft

NHL 2013, numer: 2 (1 runda)
Florida Panthers

Rodzina i pochodzenie edytuj

Ma rosyjskich rodziców. Jego ojciec Aleksandr Barkow także był hokeistą i w latach 1994-2004 grał w fińskim klubie Tappara w mieście Tampere, gdzie urodził się jego syn, który nosi nazwisko zgodnie z transkypcją fińską.

Kariera klubowa edytuj

Wychowanek klubu Tappara w Tampere. Błyskawicznie awansował od juniorskich drużyn klubu do seniorskiego zespołu. Jeszcze w 2009 grał w ekipie do lat 16, rok później w zespołach do lat 18 i do lat 20, a od 2011 występuje w pierwszej, seniorskiej i zawodowej drużynie Tappara w rozgrywkach SM-liiga. W maju 2012 w drafcie juniorów KHL został wybrany przez klub Łokomotiw Jarosław z numerem 2. W styczniu 2012 przedłużył kontrakt z klubem o trzy lata[1]. 30 czerwca 2013 w drafcie NHL z 2013 został wybrany przez Florida Panthers z numerem 2. W lipcu 2013 podpisał kontrakt z tym klubem na występy w NHL[2]. W styczniu 2016 przedłużył kontrakt o sześć lat[3]. Od sezonu NHL (2018/2019) kapitan drużyny.

Kariera reprezentacyjna edytuj

Został reprezentantem Finlandii. Grał w kadrach juniorskich kraju do lat 16 i 17, a następnie na mistrzostwach świata do lat 18 edycji 2012, do lat 20 edycji 2012, 2013 (odpowiednio w wieku 18 i 19 lat).

W kadrze seniorskiej uczestniczył w turniejach zimowych igrzysk olimpijskich 2014 (po rozegraniu dwóch meczów dalsze jego występy wykluczyła kontuzja[4]), mistrzostw świata w 2015, 2016, Pucharu Świata 2016.

Sukcesy edytuj

Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj