Alex Olmedo

tenisista peruwiański

Alex Olmedo, właśc. Alejandro Rodríguez Olmedo (ur. 24 marca 1936 w Arequipie, zm. 9 grudnia 2020 w Los Angeles[1]) – peruwiański tenisista, reprezentujący pod koniec lat 50. Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa.

Alex Olmedo
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1936
Arequipa

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 2020
Los Angeles

Wzrost

179 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

1960

Zakończenie kariery

1977

Gra pojedyncza
Australian Open

W (1959)

Roland Garros

2R (1972)

Wimbledon

W (1959)

US Open

F (1959)

Gra podwójna
Australian Open

SF (1959)

Roland Garros

3R (1969)

Wimbledon

3R (1968)

US Open

W (1958)

Jego córka, Amy Olmedo, w latach 70. zdobywała tytuły mistrzowskie w USA w kategoriach juniorskich.

Kariera tenisowa edytuj

Studiował w USA (Uniwersytet Południowej Kalifornii) i zdobywał tytuły w mistrzostwach międzyuczelnianych (1956 i 1958 mistrz zarówno w singlu, jak i w deblu).

Olmedo jest jednym z najbardziej utytułowanych sportowców w historii Peru. W 1959 roku został zwycięzcą gry pojedynczej Australian Championships, po pokonaniu w finale Neale’a Frasera oraz Wimbledonu, po pokonaniu w finale Roda Lavera. W tym samym roku awansował do finału U.S. National Championships, lecz poniósł porażkę z Neale’em Fraserem.

W 1958 roku Olmedo zdobył tytuł deblowy w U.S. National Championships, razem z Hamiltonem Richardsonem, a rok później dotarł do finału w parze z Butchem Buchholzem. W 1958 roku był również uczestnikiem finału w zmaganiach gry mieszanej, u boku Marii Bueno.

W 1959 roku The Daily Telegraph sklasyfikował go na drugim miejscu listy najlepszych aktywnych tenisistów. W 1959 był liderem wśród amerykańskich tenisistów.

Jako rezydent USA został powołany do reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Pucharze Davisa przez jej kapitana Perry’ego Jonesa. Jones argumentował to powołanie m.in. tym, że nie brała wówczas udziału w rozgrywkach reprezentacja Peru. Olmedo miał udział w zdobyciu Pucharu Davisa w 1958 roku, występował także w kolejnym roku, jednak Amerykanie nie sprostali w obronie trofeum Australijczykom.

W 1987 roku został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (2–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 1959 Australian Championships, Adelaide Trawiasta   Neale Fraser 6:1, 6:2, 3:6, 6:3
Zwycięzca 2. 1959 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Rod Laver 6:4, 6:3, 6:4
Finalista 1. 1959 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Neale Fraser 3:6, 7:5, 2:6, 4:6

Gra podwójna (1–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1958 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Hamilton Richardson   Sam Giammalva
  Barry MacKay
3:6, 6:3, 6:4, 6:4
Finalista 1. 1959 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Butch Buchholz   Roy Emerson
  Neale Fraser
6:3, 3:6, 7:5, 4:6, 5:7

Gra mieszana (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1958 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta   Maria Bueno   Margaret Osborne DuPont
  Neale Fraser
3:6, 6:3, 7:9

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj