Wikipedia

Alfredo Keil

portugalski kompozytor i malarz

Alfredo Keil (ur. 3 lipca 1850 w Lizbonie, zm. 4 października 1907 w Hamburgu)[1][2] – portugalski kompozytor, malarz i poeta niemieckiego pochodzenia, twórca portugalskiej opery narodowej i hymnu państwowego Portugalii[2][1].

Alfredo Keil
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1850
Lizbona

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

4 października 1907
Hamburg

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna

Zawód

kompozytor, malarz, poeta

Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Komandor Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Oficer Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Kawaler Orderu Chrystusa Kawaler Orderu Karola III (Hiszpania) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Komandor Orderu Wazów (Szwecja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Palm Akademickich (Francja)
Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Alfredo Keil, Klasztor św. Katarzyny del Sasso nad jeziorem Maggiore (1888)

Życiorys edytuj

Pochodził z rodziny wywodzącej się z Niemiec. Już w dzieciństwie przejawiał uzdolnienia muzyczne, plastyczne, poetyckie i lingwistyczne. Początkowo uczył się muzyki w Lizbonie u Antónia José Soaresa, Óscara de la Cinny, Ernesta Vieiry. W 1868 wyjechał do Norymbergi by studiować malarstwo i kompozycję. Po powrocie do Portugalii w 1870 skupił się na twórczości plastycznej, zyskując sławę jako malarz; uczestniczył w wielu wystawach i był wielokrotnie nagradzany[2][1].

W tym czasie nie poświęcał wiele uwagi muzyce. Komponował jedynie drobne utwory fortepianowe i pieśni o charakterze salonowym. Dopiero sukces jego pierwszej jednoaktowej opery komicznej Susana (1883)[2][1] rozbudził w nim pasję kompozytorską, która trwała nieprzerwanie przez następnych 20 lat[2].

Równocześnie nadal uprawiał malarstwo i kontynuował twórczość poetycką[2], a także zajmował się archeologią i dużo podróżował[2]. Był też kolekcjonerem historycznych instrumentów muzycznych, zgromadził cenną kolekcję liczącą około 400 eksponatów[2][1]. Współcześnie kolekcja ta znajduje się w Museu da Música w Lizbonie[a][1].

Twórczość edytuj

Keil dążył do stworzenia idiomu portugalskiej muzyki artystycznej, co widoczne jest zwłaszcza w jego operach prezentujących wysoki poziom warsztatowy, mimo że posługiwał się obiegowymi środkami techniki kompozytorskiej[2]. Po premierze swojej najbardziej dojrzałej opery komicznej Serrana (1899), która jako pierwsza została wydrukowana z librettem w języku portugalskim (chociaż w partyturze był umieszczony również tekst przetłumaczony na język włoski), Keil został uznany za twórcę portugalskiej opery narodowej[2][3].

Jego skłonność do manifestowania uczuć patriotycznych i nacjonalistycznych obrazują takie kompozycje jak kantata Patria (1884)[2], Marcha de Gualdim Pais (1895)[3], pieśni napisane z okazji 500. rocznicy urodzin Henryka Żeglarza (1894)[3], a przede wszystkim hymn Portuguesa (1890) do słów Henrique Lopesa de Mendonçy, który już w 1891 był powszechnie śpiewany, a po ukonstytuowaniu się w 1911 nowej republiki stał się portugalskim hymnem narodowym[b][2][3].

Odznaczenia edytuj

 
Portret Alfredo z widocznymi komandoriami orderów: św. Jakuba, Izabeli Katolickiej i Wazów, każdy z gwiazdą na prawej piersi, a także z dwoma krzyżami kawalerskimi orderów Legii Honorowej i Palm Akademickich, jednym Orderu Chrystusa oraz medalem.

Uwagi edytuj

  1. ↑ Według Macieja Negreya kolekcja ta uległa rozproszeniu po śmierci Keila[2].
  2. ↑ Portuguesa faktycznie była hymnem państwowym od 5 października 1910, a formalnie od 19 lipca 1911[8].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f   Dennis Libby, Luisa Cymbron: Keil, Alfredo. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2018-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-09)]. via Oxford University Press. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Negrey 1997 ↓.
  3. ↑ a b c d Libby 2004 ↓.
  4. ↑ a b c d e f widoczne na portrecie
  5. ↑ a b c Rui Ramos: O Cidadão Keil. D. Quixote, 2010, ISBN 978-972-20-4770-8
  6. ↑ Portugal - Dicionário Histórico, Corográfico, Heráldico, Biográfico, Bibliográfico, Numismático e Artístico, Volume III, págs. 1082-1083.
  7. ↑ Sveriges Statskalender. Sztokholm, 1905, s. 536
  8. ↑ Paulo Ferreira de Castro: A Portuguesa. [w:] Teatro Nacional de São Carlos [on-line]. [dostęp 2018-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-09)]. (port.).

Bibliografia edytuj

  • Maciej Negrey: Keil Alfredo. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 5: KLŁ część biograficzna. Kraków: PWM, 1997. ISBN 83-224-3303-4. OCLC 164821167. (pol.).
  • Dennis Libby: Keil, Alfredo. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. K. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alfredo_Keil&oldid=72570498”